اخلاقی

بسم الله الرّحمن الرّحیم سلام علیکم سوال: سن بنده 27 سال است و تقریبا بیست سال پیش قبل از رسیدن به سن تکلیف مسئله ای برایم پیش آمد و ناخواسته مرتکب اشتباهی شدم و هنگامی هم که در سن 7 – 8 سالگی مرتکب این اشتباه شدم واقعا شیطان وسوسه ام کرد چون چند بار منصرف شدم اما طمع ... همسایه ما یک سینی لواشک در گرمای تابستان درست کرده بود و روی پشت بام گذاشته بود و من با وسوسه و اینکه آن لواشک خوشمزه به نظر می رسید ناخنک زدم . البته تا جایی که یادم می آید همسایه ما که به خانه ما آمده بود این ماجرا را تعریف کرد ولی فکر می کنم متوجه نشد چه کسی انجام داده اما شاید هم متوجه شد ... نمیدانم... امروز صبح کارشناس مذهبی یکی از برنامه ها گفتند که درست است که ناخواسته بوده است البته مثال او دزدی و برگرداندن حق الناس پس از توبه و پشیمانی بود ولی من را لرزاند چون خود به حق الناس بسیار پایبندم و از طرفی در خانواده ای مذهبی هم متولد شده ام الحمدلله و پدرم و خانواده و خودم بسیار به کسب روزی حلال پایبندیم به امید خدا ... الغرض می خواستم بدانم تکلیف من چیست با اینکه بسیار از کارم هم در همان کودکی و هم در جوانی پشیمانم و برای همسایه مان هم همیشه دعا می کنم. از طرفی هم می ترسم اگر بعد از 20 سال از ایشان عذرخواهی کنم حرفم روی زبانها در محله مان بیفتد ... خواهش می کنم راهنمایی ام نمائید تا تصمیم درست بگیرم و نافرمانی خدا بیش از این بر گردنم نماند و نباشد. آیا همین پشیمانی از سویدای جان و عدم تکرار چون دیگر تکرار نشد و دعای برای همسایه کافی می باشد؟