نزدیکی

مطلب ارسالی شما بعد تایید مدیریت در سایت نمایش داده خواهد شد.

مطلب ارسالی شما بعد تایید مدیریت در سایت نمایش داده خواهد شد.

بسم تعالی با سلام و عرض احترام ؛ با توجه به آیه 34 سوره نساء و آیه 223 سوره بقره ؛ آیا جهت نزدیکی و یا ملاعبه، مرد نمیبایست کسب رضایت همسرش را بکند ؟ و یا ملاک تنها خواست مرد جهت این ارتباط است ؟ در صورتیکه زن رضایت به نزدیکی نداشت، آیا مصداق نشوز حاصل میشود؟

پرسشگر محترم، اسلام بنا بر تربیت انسان ها دارد تا رشد یابند و زندگی خود را بر مبنای عدل و احسان قرار دهند. عدل به این معنا که هیچ گاه بر دیگران ظلمی نورزند و احسان یعنی در رابطه با انسان ها بر مبنای ایثار، گذشت، عفو، فداکاری و ... رفتار کنند.
البته برای موارد نزاع و جاهایی که انسان ها تربیت نشده و هنوز به احسان و عفو و گذشت و فداکاری و ... نرسیده اند، قانون را وضع کرده تا حداقل با رعایت آن چارچوب ها با هم زندگی کنند.
با توجه به روحیه زن و مرد که معمولا زن مطلوب است و شکار و با ناز و غمزه و ... مرد را طالب و شیدای خود ساخته وبه اظهار نیاز و عجز و لابه وامی دارد و با توجه به روحیه مرد که خواهان و شکارچی است و نیاز خود را با قدرت و صراحت می خواهد و اظهار می دارد و ... .
طبیعی است که در زناشویی زن و مرد متعهد شوند که نیاز جنسی و عاطفی همدیگر را برآورده کنند :
هُنَّ لِباسٌ لَكُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُن (1)
شما برای همسرانتان لباس (پوشاننده عیب ها، بر طرف کننده نیاز عاطفی و جنسی و سبب زیبایی و آراستگی)هستید و آنان برای شما لباس هستند.
زن و مرد هر دو در زندگی زناشویی باید سعی کند لباسی نیکو برای طرف مقابلش باشد.
لباس نیکو بودن یعنی رعایت حال و روحیه و نیاز او . طبیعی است که مردی که مؤمن باشد و بر احسان بنای زندگی اش را بنا نهاده باشد ، به هنگام طلب، رعایت روحیات همسرش را کرده و با اقدامات تمهیدی زن را با خود همراه ساخته و طلب را در او شعله ور نموده تا بدون نیاز به تحکم و فرمان به مطلوب خود برسد و زن هم بهره یابد و هر دو از این ارتباط بهره مند و راضی باشند.
دستور های فراوان از جانب امامان به مردان رسیده که قبل از همخوابی با همسر با ملاعبه ...، همسر را رام و خواهان نموده با خود همراه سازید.
رسول خدا فرمود:
قال رسول الله (ص) : ثلاثة من الجفا ... ومواقعة الرجل أهله قبل الملاعبة .(2)
سه چیز جفاست یکی از آنها آمیزش مرد با همسرش قبل از بازی کردن و همراه ساختن زن است.
در روایت دیگر فرمود:
إذا جامع أحدكم أهله فلا يأتيهن كما يأتي الطير ليمكث وليلبث. (3)
هر گاه یکی از شما خواست با همسرش آمیزش کند، با تأمل و تانی و حوصله باشد و مانند پرنده بالا نپرد و پایین بیاید.
امام صادق (ع) فرمود:
إذا أراد أحدكم أن يأتي زوجته فلا يعجلها فإن للنساء حوائج (4)
هر گاه خواستید با همسرتان آمیزش کنید ، عجله نورزید زیرا زنان نیز حاجت و نیازی دارند (که باید از این رابطه برآورده شود)
إن أحدكم ليأتي أهله فتخرج من تحته فلو أصابت زنجيا لتشبئت به فإذا أتى أحدكم أهله فليكن بينهما مداعبة فإنه أطيب للامر (5)
بعض از شما چنان (بدون مقدمه و قهر آمیز ) با همسرش همبستر می شود که زن از بستر فرار کرده و اگر با زنگی ای مواجه شود ، به او پناه می برد. هر گاه با همسر همبستر می شوید با بازی و ملاطفت شروع کنید تا ارتباطی سراسر لذت باشد.
با توجه به این روایات مردها نباید خود محور باشند و فقط خواست خود را اصل قرار دهند و به رضایت و همراهی و حالات روحی همسر بی توجه باشند.
زنان هم نیز باید برای جلب رضایت همسر و برآوردن نیاز جنسی او نهایت تلاش را داشته باشند و خواهش او را برآورده ساخته حتی اگر بر پشت شتر باشند. (6)
البته اگر مرد تقاضا کند و زن عذر قابل قبول شرعی نداشته باشد و بین خود و خدا معذور نباشد، گناه کرده است همچنان که تقاضای مرد هم بدون رعایت حال روحی همسر نیز بین خودش و خدا ظلم بوده و گناه است.
اما آیه 24 سوره بقره در باره زن ناشزه است که بدون دلیل معقول از تأمین نیاز جنسی همسر ابا داشته و بلکه اعلام می کند که دیگری را به بستر خود راه می دهد. مرد برای جلوگیری از این فساد باید راه های ارائه شده را رفته و در صورت مؤثر نشدن به محکمه مراجعه نموده و اقدام نماید.
آیه 223 بقره هم در باره این است که زن مرد حلال اوست و به هر کیفیت که بخواهند و هر زمان که مایل باشند می توانند با هم آمیزش داشته باشند.
هیچ کدام از این دو آیه به مرد اجازه نمی دهد که آمرانه و با قهر و ... از زنش بهره بگیرد و در صدد القای این معنا نیست.
پی نوشت ها:
1. بقره (2) آیه 187.
2. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، آل البیت، 1414 ق، ج 20، ص 119.
3. همان، ص 117.
4. همان، ص 118.
5. صدوق، فقیه، قم، انتشارات اسلامی، 1404 ق، ج 3، ص 559.
6. کلینی، کافی، تهران، اسلامیه، 1367 ش، ج 5، 507.

مطلب ارسالی شما بعد تایید مدیریت در سایت نمایش داده خواهد شد.

مطلب ارسالی شما بعد تایید مدیریت در سایت نمایش داده خواهد شد.

اگر کسی زنا انجام دهد تا چند روز نباید با همسرش نزدیکی کند و اگر نزدیکی کند چه حکمی دارد؟

کسی که خدای نخواسته به عمل زنا آلوده شده است نیازی نیست که از نزدیکی با همسر خودداری کند و شرعا می تواند با همسرش ارتباط زناشویی داشته باشد اما باید از چنین کاری واقعا توبه کند. (1)

پی نوشت:
1. امام خمینی، توضیح المسائل م 2403؛ و تحریر الوسیله ج2، ص 344 م1.

با سلام و خسته نباشید میخواستم بدونم اگه با زنی که در عده مرد دیگری است نزدیکی بکنیم تکلیف چیست؟ شنیدم میگن حکم زنای محسنه داره و بر هم حرام میشن. آیا راهی برای جبران و برگشتن داره اگه بخواهیم با هم زندگی کنیم؟ آیا میشه با دادن کفاره یا یه کاره دیگه این مشکل رو حل کرد؟ ممنوم میشم از پاسختون و راهنماییم، لطفا اگر امکان داره به ایمیلم جواب رو بفرستین.

اگر کسی با زنی که در عده طلاق رجعی است. نعوذ بالله زنا کند آن زن بر او حرام می شود و نمی تواند با او ازدواج نماید. اما اگر در عده متعه یا طلاق بائن یا وفات، زنا کند، بعدا می تواند او را به عقد خود در آورد.(1)
در موردی که حرمت ابد شده است نمی توان با کفاره یا مانند آن مشکل را حل کرد.
پی نوشت:
1. امام خمینی، توضیح المسائل، م 2398.

آیا دختر و پسری که عقد کرده اند اگر تا 6 ماه نزدیکی نکنند بر یکدیگر حرام میشوند

دختر و پسری که عقد کرده اند اگر تا 6 ماه نزدیکی نکنند بر یکدیگر حرام نمی شوند و همچنان زن و شوهرند.(1)
پی نوشت:
1. آیت الله بهجت، توضیح المسائل، ص376.

در معاشقه های بین زن ها و شوهرهای امروزی خوردن منی توسط طرف مقابل باب شده است که ظاهرا ریشه در فیلمهای مستهجن غربی داشته.لطفا واضح و روشن با استدلال کامل حکم شرعی اش را شرح دهید.جهت توجیه کردن برخی از اطرافیان.باتشکر

از نظر تمام مراجع معظم تقلید منی نجس است و خوردن آن حرام است.(1)
پی نوشت:
1. توضیح المسائل مراجع، ج1، مسئله 141.

زنی بامن نزدیکی میخواهد که همسرش هفت سال است نزدیکی نکرده این امراورااذیت میکند من هم میل به این کار دارم

زن تا وقتی در عقد دیگری است و از وی طلاق نگرفته و مدت عده سپری نشده، کسی دیگر مجاز به ازدواج با او نیست، از این رو به هیچ نمی توانید با زن یاد شده ازدواج کنید و یا ارتباط جنسی داشته باشید.(1)
پی نوشت:
1. امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج2، ص267، مسأله 22. مطابق با فتوای آیت الله خامنه ای.

صفحه‌ها