پاسخ سؤال نخست:

نخستين منبعي که درباره فضيلت اين دعا حديث بيان نموده، کتاب «مُهَج الدّعوات» سيد بن طاووس (متوفي 664 ق) است. (1) مرحوم علامه مجلسي اين فضايل را بيان نموده و منبع خود را مرحوم کفعمي مطرح نموده است. (2)

سيد اين فضايل اين دعا را طريق امام کاظم عليه‌السلام نقل مي‌کند که از اجدادشان از قول امير مؤمنان عليه‌السلام فرمودند: در روز جنگ اُحد هوا بسيار گرم بود و پيامبر صلي اله عليه و آله زره سنگيني بر تن داشتن که تحمل آن سخت بود. حضرت رو به آسمان کرده و دعا نمودند. سپس جناب جبرئيل بر رسول خدا صلي اله عليه و آله نازل‌شده و پس از ابلاغ سلام و تحيت الهي، گفت: زره را از تن درآوريد و اين دعا را بخوانيد که همانند زره بر بدن شما خواهد بود. پدر ادامه، حضرت از جبرئيل مي‌پرسند که اين دعا به من اختصاص دارد و يا شامل امّت من هم مي‌شود؟ پاسخ مي‌آيد که اين دعا هديه‌اي براي شما و امت شماست. حضرت درباره ثواب اين دعا پرسيدند که در پاسخ اين عبارت آمده است:

مَنْ قَرَأَ هَذَا الدُّعَاءَ وَقْتَ الصُّبْحِ أَوْ وَقْتَ الْعِشَاء ... (3)

هرکسي که اين دعا را هنگام صبح يا شب بخواند ...

در ادامه اين جمله حدود چند صفحه ثواب و برکات اين دعا بيان‌شده است. با توجه به اين عبارت مي‌توان دريافت که وقت خاصي براي خواندن اين دعا در نظر گرفته نشده و هرزماني مي‌توان اين دعا را خواند. همان‌طور که مرسوم است، ماه مبارک رمضان و به‌ويژه شب‌هاي قدر که يکي از بهترين زمان‌ها براي خواندن ادعيه ارزشمند است نيز مي‌تواند انتخاب خوبي باشد.

پاسخ سؤال دوم:

روح و مفهوم دعا، همان ارتباط با حضرت حق‌تعالي است. بهترين مخلوقاتي که راه و رسم اين ارتباط را مي‌شناسند، معصومان عليهم‌السلام هستند. طلب حوائج نيز يکي از اسباب و بهانه‌هاي اين ارتباط است که شيوه صحيح آن را حضرات معصوم عليهم‌السلام در قالب کلمات و دعاهايشان به ما آموخته‌اند. معتبرترين متن دعايي که در اختيار ما قرارگرفته، کتاب شريف «صحيفه سجاديه» امام زين‌العابدين عليه‌السلام است. حضرت، اين کتاب را در قالب 75 دعا براي فرزندانشان؛ امام باقر عليه‌السلام و جناب زيد (شهيد) قرائت مي‌کردند و ايشان نيز مي‌نوشتند. امروزه از آن مجموعه، 54 دعا به دست ما رسيده که موردپذيرش و قبول همگان قرارگرفته است. (4) محتوا و مفاهيم بلند و ارزشمندي در اين دعاها وجود دارد که تکرار روزانه برخي از آن‌ها غنيمتي است که نبايد از آن غافل شد. دعاي سيزدهم، بيست و دوم، سي و چهارم و پنجاه و دوم از صحيفه سجاديه، نمونه‌هاي مناسبي از شيوه ارتباط و درخواست از خداوند است که در طلب حوائج و رفع گرفتاري‌ها از سوي امام سجاد عليه‌السلام براي ما به يادگار مانده است.

پي‌نوشت‌ها:

1. ابن طاووس، على بن موسى، مهج الدعوات و منهج العبادات، قم: دار الذخائر، چاپ اول، 1411 ق، ص 228.

2. مجلسى، محمدباقر بن محمدتقي، بحار الأنوار (ط - بيروت)، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت، ج‏91، ص 382.

 3. ابن طاووس، على بن موسى، مهج الدعوات و منهج العبادات، قم: دار الذخائر، چاپ اول، 1411 ق، ص 228.

4. تعداد 21 دعا از کتاب اصلي صحيفه سجاديه در طول تاريخ مفقودشده و به دست ما نرسيده است؛ اما برخي از عالمان باهدف بازيابي اين دعاهاي مفقود، کتاب‌هاي مستدرکي براي صحيفه سجاديه نوشته‌اند. براي آگاهي بيشتر مي‌توان به کتاب «آشنايي با صحيفه سجاديه» آقاي محمدعلي مجد فقيهي مراجعه کرد.