اداب بارداری

سلام. من جایی خوندم که نزدیکی به قصد بچه دار شدن نباید درشب اول و وسط و آخر ماه اتفاق بیوفته ایا در مورد روز این سه شب صدق میکند

اولا - معمولا حكم روز و شب مثل هم است، مگر اين كه در مورد خاصي استثنا شده باشد. در مورد سؤال شما استثنايي نيامده است. ثانيا – آميزش جنسي در همه روزهاي سال از هنگام طلوع صبح تا طلوع آفتاب و از هنگام غروب خورشيد تا هنگامي كه سرخي شفق هويدا است، يعني تامغرب ، هم چنين هر روز يا شبي كه قمر در عقرب باشد، و يا باد سرخ و سياه و زرد بوزد، يا زلزله اتفاق بيفتد، و يا هر روزي كه خورشيد گرفتگي رخ دهد، مكروه است.(1)
پي نوشت ها :
1.شيخ كليني ،الكافي، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ش 1365، ج 5، ص 498.
موفق باشید.

در تقویم نجومی سال 1433 یکی ساعت تحویل بروج فلکی استوایی و دیگری بروج نجمی رصدی آورده شده است که کمی با هم تفاوت دارند که نمی توان تشخیص داد و در صورت نزدیکی می توان با دادن صدقه آن را جبران کردبا توجه به روایات در مورد عدم نزدیکی جهت تشکیل نطفه در روزهای قمر در عقرب لطفا راهنمایی کنید چگونه می توان ازاین ایام اطلاع حاصل نمود

جهت تسهیل و تسریع در امر پاسخگوئی از این پس، پرسشهای فقهی و احکام شرعی را تنها از طریق سامانه پاسخگوئی پیامکی به شماره 30009640 ، نشانی اینترنتی http://www.30009640.ir/sms و یا تلفن 09640 مطرح نمایید.

در اصطلاح نجوم هنگامی که ماه در سیر و حرکت خود در برج عقرب قرار گرفت، گفته می‌شود که "قمر در عقرب" است.
از دوران باستان دوازده صورت فلکی که شامل دوازده قسمت فرضی متساوی بوده، برای منطقه البروج، ترسیم شده بود. ظاهراً «ابرحنین» در قرن دوم پیش از میلاد اول کسی است که منطقه البروج را به دوازده قسمت متساوی تقسیم کرد و هر قسمت را به نام صورت فلکی محاذی آن نامید. اسامی آن را ابونصر فراهی در نصاب در قالب شعر چنین می‌گوید:
چون حَمَل چون ثور چون جوزان سرطان و اسد سنبله میزان و عقرب قوس و جدی و دلو و حوت
بر پایة‌علوم پیشینیان، خورشید در حرکت ظاهری سالیانة خود هر ماه از مقابل یکی از برج‌ها می‌گذرد و این ماه به نام آن برج خوانده می‌شود. هنگامی که ماه در سیر و حرکت خود در برج عقرب قرار گیرد، می‌گویند قمر در عقرب است.
تذکر یک نکته: در مورد "سعد و نحس" ساعات و روزها وشب‌ها در برخی روایات اشاراتی شده است، از جمله در روایتی از علی(ع) نقل شده که مسافرت و ازدواج کردن در هنگامی که ماه در محاق باشد (دو سه روز آخر ماه را که جرم ماه دیده نمی‌شود، در محاق بودن می‌گویند) یا ماه در برج عقرب باشد، مکروه است، لیکن صدور این روایات از ائمه معصومین روشن و قطعی نیست.
و بر فرض ثبوت، به دستة دیگری از روایات که می‌فرمایند: "نحوست ایام و لیالی را با دادن صدقه از خود دور کنید"(1) تمسک بجویید و بی دغدغه خاطر، به کاری که با تدبیر برنامه ریزی کرده اید اقدام نمایید.
روایاتی از معصومین(ع) نقل شده که به شدت با اخبار منجمان، یا کاهنان مقابله شده است. علی(ع) در پاسخ فردی که از طریق علم نجوم توصیه کرده بود که الان به سمت نهروان جهت دفع شرارت خوارج حرکت نکن، زیرا ساعتی است که میمنت ندارد و نحس است، فرمود: "فمن صدّقک بهذا فقد کذّب القرآن؛(2) هر کس تو را تأیید کند و به گفته ات اعتماد نماید، قرآن را تکذیب نموده است".
بنابراین امور زندگی را با تدبیر و آینده نگری، توکل به خدا و دعا و صدقه باید دنبال نمود و به هدف رسید.
یکی از این مناطق برج عقرب (یکی از صورت های فلکی ) است. برای تشخیص این موقعیت باید به تقویم های نجومی مراجعه کنید.
کلام پایانی:
در روایات احکام خاصی برای روزهایی که قمر در عقرب است، بیان شده، لکن در مقابل روایاتی است که فرموده‌اند، برای هر کاری در هر وقت خواستید ،می‌توانید اقدام کنید. اگر در یکی از همین روزها هم باشد، می‌توانید صدقه بدهید و اقدام کنید. دادن صدقه آثار منفی این روزها را از بین می برد.
در هر صورت بهتر است در روز هایی که قمر در عقرب است، از خواندن عقد و انعقاد نطفه, مسافرت, حجامت و دیگر کارهای مهم خود داری شود.
و در آخر: اختلافی که بین ساعت تحویل بروج فلکی استوایی و دیگری بروج نجمی رصدی، وجود دارد، خیلی کم است که نباید نسبت به آن وسواس شد و آن ساعاتی که با هم مشترکند را مدنظر داشته باشید؛ در ضمن هنگامی که مدیریت ساعات از دستتان خارج شد، با دادن صدقه و توکل بر خدا مشکل را حل کنید.
باید تذکر داد که کراهت قمر در عقرب، برای مسئلۀ انعقاد نطفه می باشد؛ وگرنه برنامه های آمیزشی نیازی به رعایت قمر در عقرب ندارد.

پی‌نوشت‌ها:
1. مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، ج‏26، ص 279؛ کافی، ج‏4، ص 3 و من لا یحضره الفقیه، ج‏2، ص 67.
2. محمد بن الحسن الحر العاملي، وسائل الشيعه، ج‏11، ص 374؛ الناشر: مؤسسه آل البيت، قم، سنه النشر/1409ه.

با سلام در کتب آموزشی اکثر موارد را دیده ام مثلا در شبهای عید فطر،قربان،نیمه شعبان،اول،وسط و یا آخر ماه و...اما در اینکه در ایامی مثل ماه محرم و صفر و ماه مبارک رمضان ایام ولادتها و شهادت ائمه(ع)را ندیده ام لطفا در این مورد راهنمایی بفرمائید.ممنون

خواهر گرامی ! ایامی را که در روایات نهی نشده، بارداری در آن ایرادی ندارد شما می توانید در هر ماهی غیر از روزهای نهی شده باردار شوید.

باسلام وخسته  نباشید.من وشوهرم بااینکه به مسایل شرعی واداب بچه دارشدن مقید هستیم اما متاسفانه در زمانی که احتمال بسیار بالای  بارداری داشته ام نزدیکی داشتم ومتوجه شدم که درشب اخرماه بوده وبسیار ناراحت وافسرده شده ام ایا راهی برای جبران ان می باشد.

آمیزش در شب آخر ماه حرام نیست، بلکه مکروه است ،یعنی انجام ندادنش بهتر است. بر این اساس جای نگرانی نیست. برای اطمینان بیش تر صدقه زیاد بدهید و در ایام بارداری قرآن زیاد بخوانید.

باسلام،اگر در طول چندماه متوالی روزهای احتمال باروری در سه شب آخر ماه و شب اول ماه قمری باشد چه حکمی دارد.آیا میشود با توکل بر خدا نزدیکی داشت ؟

طبیعت که مخلوق خداوند است، دارای قانون و تابع سبب و علت است ،اما این قوانین دو گونه اند:
1. حتمی الوقوع؛
2. غیر حتمی الوقوع .
سفارشاتی که پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله به امیرالمؤمنین علیه السلام در مورد وقت همبستری فرمودند ، و از مواردی نهی کردند ، جزء حتمی الوقوع نیست، بلکه ممکن است، چنین اثری داشته باشد، و این نهی دلالت بر حرمت همبستری نیست؛ بلکه فقط کراهت دارد، یعنی نبودنش بهتر است، اما اگر نطفه منعقد شد، و فرزند معیوب متولد شود، کسی غیر از خود را نباید سرزنش نماید. لذا اگر مشکل خاصی ندارید ، صبر کنید و در فرصت بهتر این عمل را انجام دهید.
گذشته از این، آنچه در روایت نهی شده، شب اول و وسط و آخر ماه است ،نه سه شب آخر ماه ، اگر انعقاد نطفه ، غیر از این شب ها باشد، ایرادی ندارد، یعنی مثلا ،دو شب مانده به آخر ماه ایرادی ندارد، و اگر نا خواسته، در شب آخر ماه ، نطفه منعقد شود، می توان آن را با صدقه و دعا ، و توکل بر خدا جبران نمود.
موفق باشید

آیا از نظر دینی محدودیتی برای نزدیکی به قصد بارداری در شبهای شنبه، یکشنبه و چهارشنبه وجود دارد؟

از نظر دینی موارد مکروه در مورد آمیزشی که به قصد بارداری انجام می گیرد وجود دارد که بهتر است در آن موارد انجام نشود که جهت اطلاع به برخی از آنها اشاره می گردد .
1. آمیزش در شب‏هاي دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه يا جمعه باشد و در شبهای شنبه، یکشنبه و چهارشنبه مکروه است انجام گیرد . (1) گفتنی است که کراهت به معنی گناه نیست. بلکه به این معنی است که بهتر است انجام نشود.
2. حضرت رضا(ع) می فرماید اين عمل بهتر است در آخر شب انجام شود؛ زيرا براي بدن صالح تر و مايه اميد بيشتر و ذكاوت بيشتر براي فرزند كه در آن ميان ايجاد مي كند؛ زيرا وقتی معده پر است نزديكي موجب قولنج و فلج و رعشه و نقرس و سنگ درون و چكيدن بول و فتق و ضعف بينايي مي شود. (2)
3. در شب و روزي كه ماه و خورشيد گرفته است.
4. هنگام غروب خورشيد.
5. هنگام طلوع فجر تا طلوع آفتاب.
6. شب اول ماه غير از ماه رمضان.
7. در شب آخر ماه.
8. بعد از احتلام در خواب.
9. در اتاقي كه بچه‏اي وجود داشته باشد.
10. نگاه كردن به فرج در حین عمل.
11. به صورت عريان.
12. در زير آسمان.
13. رو به قبله و پشت به قبله.
14. بين اذان و اقامه نماز كه مخصوص اعمال عبادي است.
15. بدون وضو يا غسل.
16. در شب عيد قربان.
17. در شب عيد فطر. (3)
در غير اين مواردي كه ذکر شد، آمیزش اشكال ندارد.
پی نوشت ها:
1. شیخ عباس قمی ، سفينة البحار ،تهران ، انتشارات سنایی ، ج 1، ص 181، تهران .
2. علامه مجلسی ،حلية المتقين، قم ، انتشارات عصر جوان،سال 1384 ، ص 102 به بعد.
3. دکتر پاک نژاد ، ازدواج مكتب انسان‏سازي ، تهران، ناشر کتاب فروشی اسلامیه ، سال 2536 شاهنشاهی ، ج3، ص 170 به بعد .

ایا دعایی هست که با خواندنش میل جنسی کم شود

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
دعايي براي کم شدن ميل جنسي وجود ندارد. مهم ترين راه براي كنترل شهوت ، ارضاي غريزه جنسي از راه ازدواج است.
پيامبر اسلام فرمود: « اي جوانان، هر يك از شما كه قدرت ازدواج دارد، حتماً اقدام كند، زيرا بهترين وسيله است كه چشم را از نگاه هاي آلوده و عورت را از بي عفتي محافظت مي كند».(1)
فراهم شدن زمينه ازدواج تا حد زيادي بستگي به خود شخص دارد. ايجاد آمادگي فكري، رواني و اقتصادي چيزي است كه بايد خود شخص فراهم كند و به نظر ما‌ آمادگي فكري و رواني مهم تر از آمادگي اقتصادي است، اگر چه متأسفانه در جامعه ما خلاف آن تلقين و تبليغ مي شود.
يك جوان با در نظر گرفتن شرايط و با فهميدن اين مسئله كه با ازدواج چه چيزهايي به دست خواهد آورد و علاوه بر نيازهاي طبيعي، بر ارتقاي سطح ايماني و اخلاقي و معنوي خود نيز افزوده و ثواب و پاداش بسيار نيز دارد، طبعاً بسياري از سختي هاي موجود و محتمل را مي تواند تحمل نموده و بر خود آسان كند.
دست يافتن به هر چيز ارزشمندي داراي هزينه خواهد بود و هيچ چيز ارزشمندي بدون سختي به دست نخواهد آمد.
در عين حال قرآن مجيد راه مقابله با طغيان غريزه جنسي را در صورت فراهم نبودن زمينه ازدواج، عفت و يا خويشتن داري در امور جنسي مي داند و مي فرمايد: «آن ها كه وسيله ازدواج ندارند، بايد عفت پيشه كنند تا خداوند آنان را به فضلش بي نياز كند».(2)
البته اين امر، نياز به تلاش بسيار دارد كه در روايات به عنوان جهاد اكبر مطرح شده است.
در چنين مواردي بايدبه جاي اشتغال و تمركز فكري بر موضوع ازدواج و نيازهاي جنسي، به برنامه ريزي تمام وقت و اشتغال به امور ضروري زندگي و... بپردازيد.
براي كنترل بر غريزه جنسي در دوران مجردي به نكات ذيل توجه فرماييد:
1ـ راندن افكار وسوسه انگيز:
مشكل ترين مرحله رويارويي با انحراف جنسي، سالم سازي انديشه و پرهيز از افكار شهوي است. امام علي(ع) مي فرمايد: «كسي كه در باره گناه بسيار بينديشد، سرانجام به آن كشيده خواهد شد».(3)
2ـ پر كردن اوقات فراغت با مطالعه، تفريح، مسافرت و غيره.
3ـ كنترل چشم:
نگاه راهبر دل و دام شيطان و بذر شهوت است. براي مهار غريزه جنسي بايد از ديدن آن چه كه ميل جنسي را تحريك مي كند خودداري كرد. امام علي(ع) مي فرمايد: «بهترين عامل رو گرداني از شهوات، فروبستن چشم ها است».(4)
4ـ عدم آميختگي زن و مرد:
همنشيني زن و مرد و همسخن شدن و خلوت كردن با يكديگر زمينه لغزش را فراهم مي كند.
5ـ كم خوري:
يكي ديگر از راه هاي كنترل غريزه جنسي، دوري از پرخوري است. از اين رو در روايات اسلامي از روزه داري به عنوان عامل تعديل غريزه جنسي ياد شده است.
پيامبر اكرم(ص) مي فرمايد: «اي جوانان، هر يك از شما قدرت ازدواج دارد، ازدواج كند .اگر قدرت ندارد ،روزه بگيرد، زيرا روزه گرفتن براي كنترل شهوت مفيد است».(5)
6ـ يكي از راه هاي آرام كردن طوفان غريزه جنسي در انسان، ورزش و فعاليت بدني است، زيرا ورزش مقدار فراواني از انرژي هاي بدني و فكري انسان را به خود اختصاص مي دهد و از مسايل ديگر كم مي كند.
7ـ آخرت گرايي:
توجه به پاداش اخروي درباره كساني كه دامن خود را از گناه پاك داشته اند. امام علي(ع) مي فرمايد: «كسي كه به بهشت علاقه دارد، خواهش هاي نفس و شهوات را فراموش كند».(6)

پي نوشت ها:
1. مكارم الاخلاق، ص 100.
2. نور (24) آيه 33.
3. غررالحكم، ج 5، ص 321.
4. همان، ج 6، ص 164.
5. بحارالانوار، ج 100، ص 220.
6. نهج البلاغه، قصار 30.