۱۴۰۳/۱۲/۱۳ ۲۱:۱۱ شناسه مطلب: 99893
پرسش:
ماجرای قرارداد کرسنت چیست؟ در مناظرات انتخابات ریاست جمهوری شاهد گفتگوهای متعددی درباره این قرارداد و هزینههای سنگین آن برای کشور بودیم؛ اما اینک پس از گذشت چند ماه از آن تاریخ، هیچ خبری درباره آن منتشر نمیشود. اگر حقیقتاً این قرارداد، برای کشور ما هزینه داشته و دارد، چرا هیچکس آن را پیگیری نمیکند؟ آیا دو جناح درباره این قرارداد دچار لجبازی شدهاند و مردم تاوان آن را میپردازند؟ لطفاً منصفانه توضیح دهید. ممنونم.
مقدمه
پرونده قرارداد گازی-نفتی کرسنت و تبعات بعدی آن ازجمله اتفاقاتی بود که جنجالهای سیاسی فراوانی به پا کرد که اوج آن در مناظرات انتخابات ریاست جمهوری 1403 بود. این قرارداد بهعنوان یکی از پر حاشیهترین و حالا یکی از پرضرر و زیانترین قراردادهای خارجی کشور شناخته میشود. اگرچه همه طرفهای منازعه قائل به سرمایهسوزی عظیمی برای کشور هستند، اما یکطرف منازعه، از قرارداد کرسنت دفاع و طرف مقابل را به لجبازیهای سیاسی که موجب نابودی منافع کشور در این قرارداد عظیم شده است، متهم میسازد و طرف دیگر مدعی رخداد خیانت و یک فساد بزرگ در این قرارداد عظیم است. نکته مهمتر این ماجرا نهادها و سازمانهای متولی پیگیری این مسئله است. اگر خیانت و فسادی رخ داده، در کدام محکمه، ابعاد و مجازات خیانتِ تصمیمگیران اصلی مشخص شده است؟
متن پاسخ:
1. شرح اجمالی قرارداد کرسنت
در سال ۱۳۸۱ شمسی(1) قرارداد مشهور به کرسنت میان شرکتهایی از ایران (در رأس آن شرکت ملی نفت ایران) و شرکتی از امارت شارجه امارات متحده عربی (کرسنت پترولیوم) به امضا رسید که طبق مفاد آن، قرار بود ظرف ۵ سال صادرات گاز ایران به امارات از مبدأ میدان نفتی-گازی سلمان(2) به مدت 25 سال آغاز شود. مدیران وقت شرکت نفت مدعی هستند که طبق طرح اولیه قرار بود گاز تولیدی این میدان به عسلویه بیاید و برای استفاده در صنعت پتروشیمی یا تزریق به شبکه سراسری مورد مصرف قرار بگیرد اما چندی بعد از تصویب طرح توسعه سلمان (در سال 1379 ش)، متوجه شدهاند که میدان گازی پارس جنوبی بسیار بزرگتر از پیشبینیهای قبلی است و گاز بسیار زیادی دارد. درواقع افق روشنی از تولید و صادرات گاز پیش روی صنعت انرژی و وزارت نفت قرار گرفته بود. در آن مقطع با اطلاع یافتن از بزرگی ذخایر گاز پارس جنوبی بهدرستی برخی از برنامههای داخلی وزارت نفت تغییر یافت و تصمیم گرفته شد گاز سلمان را به صادرات تخصیص بدهند. از طرفی آن روز کسی پیشبینی نمیکرد در دو دهه دیگر مقدار گاز تولیدی کشور کاملاً مصرف و علاوه بر آن دچار ناترازی شوند.(3)
اما از سال 1381 و روی کار آمدن دولت نهم (به ریاست آقای محمود احمدینژاد) پیرامون قرارداد بزرگ کرسنت انتقادات و مخالفتهایی مطرح گردید که آهنگ آن بهمرور تندتر و تندتر گردید. این مخالفتها از فروش ارزان منابع کشور آغاز شد تا به رشوهخواری برای خیانت به کشور(4) در این قرارداد اوج گرفت. البته قرارداد بهصورت کجدار و مریز در حال اجرا بود. آقای حسن روحانی رئیس دولتهای یازدهم و دوازدهم مدعی است که اولین کسی که به قرارداد کرسنت بهعنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی ایراد گرفت، وی بوده است: «عقد قرارداد طولانی گاز با شرکتی غیر معتبر که بنا بر گزارشهای دریافتی از وزارت نفت طی سالهای گذشته عملکردی ضعیف و توأم با نادیده گرفتن حقوق ایران در ارتباط با میدان نفتی مبارک داشته، تکرار تجربه تلخی است که سالیان دراز گرفتار آن خواهیم بود. قیمت و شرایط قراردادی مذاکره شده در مقایسه با منطقه، بسیار پایین و غیرمطلوب است. قرارداد کرسنت احتمالاً آثار منفی اقتصادی درازمدت بر بازار گاز کشور خواهد داشت و هیچ منفعت سیاسی نیز در پی نخواهد داشت. از حدود یک سال پیش سؤالاتی از وزیر نفت درباره قرارداد کرسنت مطرح کردهام که باوجود دستور شما، پاسخی دریافت نشده است... قرارداد مذکور از طریق واسطهها و عدم ارتباط مستقیم دولتی با یک شرکت غیر معتبر به امضا رسیده است.»(5)
2. مدعای موافقان قرارداد کرسنت
موافقان قرارداد کرسنت معتقد هستند که صدور گاز از میدانهای مشترک با قطر به امارات، برای ایران غیر از میلیاردها دلار درآمد، یک نفع استراتژیک داشت و آن اینکه: «ایران در قرارداد کرسنت عمق امنیت ملی کشور امارات را هدف قرار داد، یعنی امارات با استفاده از گاز کشورمان سالانه ۲۰ هزار مگاوات برق تولید میکرد و درنتیجه زمانی که میخواست صرافیها را تعطیل کند میتوانستیم سریعاً صدور گاز به این کشور را قطع کنیم و دلار [در آن زمان] به هفت هزار تومان نمیرسید.»(6) طرفداران کرسنت مدعی هستند که جناح تندرو با کارشکنیهای خود مانع اجرای صحیح قرارداد گردید و نتیجه آن شکایت شرکت اماراتی به دادگاه بینالمللی لاهه(7) و محکومیت ایران به خسارات سنگینی گردید.(8) طرفداران کرسنت مدعی هستند که اگر این قرارداد با رشوه و فساد انجام میشد، کل قرارداد ازنظر حقوقی دیگر ارزشی نداشته و ملغی میگردید، نه اینکه دادگاه لاهه حکم به جریمه ایران برای خسارت به طرف اماراتی داشته باشد.
3. عوامل استمرار منازعه درباره قرارداد کرسنت
موافقان و مخالفان قرارداد کرسنت سروصدای زیادی به پا کردهاند اما دو اتفاق واضح، اجازه پایان یافتن به این منازعه سیاسی را نمیدهد. یکی اینکه نهادهای بازرسی و قضایی کشور هنوز بهصورت واضح به اتهاماتی که راجع به این پرونده به سران و مدیران وقت زده میشود پاسخ ندادهاند. دیگری اینکه متولی اصلی این پرونده یعنی آقای بیژن نامدار زنگنه با صراحت و تندی از افشاگری و دعوت به مناظره در این رابطه دم میزند و هنوز این مناظره که کمک شایانی به باز شدن دقیق ابعاد بحث کمک میکند، انجام نشده است.(9)
نتیجهگیری
پرونده کرسنت از مجاری اطمینانبخش به همان میزان که در منازعات سیاسی مورد بحث قرار گرفته، بررسی نشده است. به همین دلیل نمیتوان قضاوت منصفانه و عادلانهای در این رابطه داشت.
پینوشت ها:
1. این ایام مقارن است با دولت آقای سید محمد خاتمی (دولت هشتم) و وزارت نفت آقای بیژن زنگنه. وی در دولتهای هفتم، هشتم، یازدهم و دوازدهم وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران بوده است.
2. میدان نفتی-گازی سلمان بزرگترین سکوی نفتی خلیجفارس، در فاصله حدود 144 کیلومتری جنوب جزیره لاوان نزدیک مرز آبی ایران و امارات در خلیجفارس واقع شده است. پروژه بزرگ میدان سلمان در سال 1379 آغاز گردید. در طول جنگ تحمیلی سکوی سلمان بارها مورد تهاجم هواپیماهای عراقی قرار گرفت و درنهایت توسط نیروهای متجاوز آمریکایی، این مجتمع دریایی بهکلی منهدم شد با پایان جنگ از اولین اولویتهای بازسازی صنعت نفت، ساخت و راهاندازی سکوی سلمان بود که با توان متخصصان ایرانی در سال 1371 این مهم انجام و پس از بازسازی کامل، به بهرهبرداری رسید.
3. ر.ک: زارعی، نصرالله، همه چیزهایی که باید درباره قرارداد کرسنت بدانیم، پایگاه خبری تحلیلی انصاف نیوز، 2 اردیبهشت 1403، https://ensafnews.com/499099/%D9%87.
4. نامه ۲۴ نماینده مجلس به «اژهای» درباره پرونده کرسنت، خبرگزاری تسنیم، 12 دی 1400، https://tn.ai/2636805.
5. ۱۲ دلیل برای ضرورت محاکمه زنگنه در فساد کرسنت/ پای خاتمی و روحانی هم به میز محاکمه باز میشود؟ خبرگزاری تسنیم، 2 آبان 1400، https://tn.ai/2594699.
6. ابوالفضل حسنبیگی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم، ماجرای پرونده کرسنت؛ چرا جلیلی حاضر به مناظره با زنگنه نیست؟ پایگاه خبری تحلیلی فرارو، 24 تیر 1403، https://fararu.com/fa/news/754133.
7. دیوان بینالمللی دادگستری (International Court of justice) که بهنام دادگاه بینالمللی لاهه شناخته میشود، رکن قضائی اصلی سازمان ملل متحد است که ستاد آن در کاخ صلح شهر لاهه در کشور هلند واقع شدهاست. این دیوان، به اختلافات حوزه حقوق بینالملل میان کشورها رسیدگی میکند. همچنین ارائه نظر مشورتی در پاسخ به سؤالات حقوقی سازمانهای بینالمللی، آژانسهای تخصصی سازمان ملل و مجمع عمومی سازمان ملل متحد از وظایف اصلی این دیوان است که از آن بهعنوان صلاحیت مشورتی یاد میشود.
8. شرکت اماراتی در دعوای اول خود، دو عدد را ادعا کرد؛ در سال ۸۹ میگفت اگر همین امروز به من گاز دهید، ۴ سال تأخیر کردهاید. پس از ۸۵ تا ۸۹ یعنی برای ۴ سال عدمالنفعهای سرمایهگذاریاش را محاسبه کرده و به عدد ۴/۹ میلیارد دلار رسیده بود و آن را مطالبه میکرد. محور دوم ادعای کرسنت هم این بود که اگر شرکت ملی نفت ایران نخواهد قرارداد را دنبال کند یعنی آن را لغو کند، اینجا هم باید ۱۹/۵ میلیارد دلار دیگر خسارت بهطرف اماراتی بپردازد. درنهایت دادگاه حکم به پرداخت ۲ میلیارد و ۴۲۵ میلیون دلاری از سوی ایران داد. زارعی، نصرالله، همه چیزهایی که باید درباره قرارداد کرسنت بدانیم، پایگاه خبری تحلیلی انصاف نیوز، 2 اردیبهشت 1403، https://ensafnews.com/499099/%D9%87.
9. زنگنه: پرونده کرسنت هنوز زنده است، خبرگزاری تسنیم، 24 خرداد 1400، https://tn.ai/2520575 و زنگنه خطاب به سعید جلیلی: چرا حرفهای خلاف را دوباره تکرار میکنید؟ / مناظره کرسنت را فراموش نکنید، 12 تیر 1403، khabaronline.ir/xmpPF.