چنانچه ترشحات مذکور همراه با احساس لذت جنسی و با فشار و جستن بیرون آمده باشد، و تا حدی بدن بعد از آن سست شده و حالت احساس لذت جنسی فروکش کرده باشد، ترشح مذکور منی می باشد. نجس است. به هر جایی اصابت کند، نجس می شود. باید آن را تطهیر کرد، به علاوه باید به نیت غسل جنابت، غسل نمود، به این ترتیب که اول سر و گردن و بعد طرف راست و بعد طرف چپ را شست.
اما اگر ترشحات مذکور ویژگی های مذکور را نداشته باشد ،منی نیست، و پاک می باشد، و غسل هم ندارد.(1)
پی نوشت:
1. آیت الله فاضل لنکرانی، توضیح المسائل، ص57، مساله 348.

استمنا حرام است . راه شرعی خارج کردن آب جمع شده ، استمنا نیست.(1)
در صورتی که به سبب استمنا ( منی ) از انسان خارج شود ،باید غسل کند .اگر در حال روزه استمنا کند، روزه اش باطل می شود.
استمنا و خود ارضایی، حرام و گناه کبيره است. خودارضایی عوارض نامطلوبی در دنیا و آخرت دارد. ضررهای زیاد بر جسم و روح انسان وارد می کند. کسی که مرتکب خودارضایی شده، واجب است توبه کند. از خدا طلب عفو و بخشش نماید. اگر واقعا توبه کند و تصمیم بر ترک گیرد، خداوند او را می بخشد.
پی نوشت :
1. سایت آیت الله سیستانی، (sistani.org)، استفتائات، واژه استمنا.

چنانچه در اثر استمنا مایعی در اوج لذت جنسی از شما خارج نشده باشد، اصلا جنب نشده اید، هر چند کار حرام انجام داده اید. غسل جنابت بر شما واجب نبوده است تا به جهت آن غسل جنابت نمایید. اما اگر در اثر استمنا مایعی در اوج لذت جنسی از شما خارج شد، جنب بوده اید.
حال در این فرض که جنب بوده اید، چنانچه بعد از مدتی غسل حیض انجام داده اید، همان غسل برای جنابت و حیض کفایت می کند . نمازهایی را که بعد از آن تا استمنا و خروج منی بعدی انجام داده اید، صحیح می باشد، همین طور استمنای دوم و سوم و... را محاسبه نمایید.
مجموع نمازهایی را که بعد از استمنا و قبل از غسل حیض انجام داده اید، باید قضای آن را به جا آورید. حالا به هر مقداری اطمینان دارید که از شما قضا شده ،قضای همان تعداد از نمازها را به جا آورید. اگر هیچ غسلی را بعد از اولین استمنا تا کنون به جا نیاورده اید، باید قضای مجموع نمازهای این مدت را به جا آورید.(1)

پی نوشت:
1. آیت الله مکارم شیرازی، مناسک جامع حج، ص186-187، سوال 643.

در فرض سؤال که دخول از راه جلو یا عقب صورت نگرفته ، هرچند این نوع ارتباط حرام است اما شرعا به این نوع رفتار زنا گفته نمی شود.
- زنا آن است که مرد و زن نامحرمی بی آن که عقد دائم یا موقت بخوانند یا مرد و زنی که از محارم هستند، با هم از راه جلو یا پشت نزدیکی نمایند و دخول صورت بگیرد، یعنی آلت مرد در آلت زن داخل گردد. دخول هم به مقدار ختنه گاه یا بیش تر صورت بگیرد.
بنابراین تماس بدنی و رابطه که در سؤال مطرح شده است، با نامحرم هر چند شرعا حرام و تکرار این کار از گناهان بزرگ می باشد، لیکن زنای شرعی گفته نمی شود و حکم زنا را ندارد.(1)
پی نوشت:
1.أنوار الفقاهة ،کتاب الحدود و التعزیرات (مکارم) ص 23.

در فرض سؤال زن مذکور شرعا شوهردار حساب می شود. نزدیکی با زن شوهردار علاوه بر آن که حرام است، اگر دخول به مقدار ختنه گاه یا بیش تر صورت بگیرد، آن زن برای همیشه بر آن مرد حرام می شود . بعد از طلاق و تمام شدن عده، زن نمی تواند با مردی که با او زنا کرده است، ازدواج نماید.(1)
پی نوشت:
1.امام خمینی، تحریر الوسیله، ج2، ص 267، کتاب النکاح، القول فی المصاهره و ما یلحق بها؛ مسأله 22 . در مسائلی که رهبری فتوی نداشته باشد و علم به اختلاف فتوای رهبری با امام نباشد، فتوای امام خمینی برای مقلدان رهبری حجت است ( پاسخ سوال های مورد ابتلا از رهبری، سؤال1).

1- طبق نظر مرجع تقلیدتان در ازدواج دایم اذن پدر شرط نیست، اما در ازدواج موقت اذن پدر شرط صحت است. بدون آن عقد صحیح نیست.(1)
2- چنانچه از راه شناخت اعلم به این نتیجه رسیدید که مرجع تقلید دیگری اعلم از مرجع تقلید فعلی شماست، می توانید به او رجوع کنید ،چه نظر او مطابق با نظر مرجع شما باشد و یا مخالف. نمی توان در این مسائل به صورت دلبخواهی عمل کرد و از مجتهدی تقلید نمود که مطابق با میل مان می باشد.(2)
3- در میان فقها و مجتهدان تنها آیت الله بهجت را می دانیم که اذن پدر را شرط صحت عقد نمی دانست، ولی تکلیفا واجب می شمرد، ولی به وی نمی توان رجوع کرد، زیرا رجوع از مجتهد زنده به مجتهد مرده جایز نیست.(3)
پی نوشت ها:
1. آیت الله صانعی، توضیح المسائل، ص405، مساله 2412.
2. آیت الله صانعی، مجمع المسائل، ص26، سوال 36.
3. همان، 8، مساله 12.