ماجرای رم دادن شتر رسول خدا (ص) در چه واقعه ای اتفاق افتاد؟
این واقعه را در بازگشت از غدیر و در بازگشت از جنگ تبوک نوشته اند و هر دو قضیه شبیه هم است.
اما نقل حذیفه بن یمان در بازگشت از جنگ تبوک این طور است که؛ شب بود ارتش اسلام از کف درّه حرکت می کرد، و پیامبر (ص) از دامنه ی کوه همراه با حذیفه بن یمان قائد ( از جلو مرکب رسول خدا (ص)) و عمار یاسر سائق از پشت سر حرکت می کرد. منافقان یک مرتبه از کمین گاه بیرون آمدند قصدشان رم دادن مرکب و کشتن حضرت (ص) بود. رسول خدا (ص) فرمود : حذیفه بر سر مرکب های آنها بزن! و با این کار آنها نتوانستند کاری بکنند. دو آیه شأن نزولش در ارتباط با این قضیه است، چنانچه در آیات سوره توبه می فرماید: وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ لَيقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ (التوبة/65) و اگر از آنها بپرسي(: «چرا اين اعمال خلاف را انجام داديد؟!»)، مي‌گويند: «ما بازي و شوخي مي‌کرديم!»
در منزل بعدی فرود آمدند و آنجا رسول خدا (ص) آن افراد را به حذیفه معرفی کرد ولی فرمود به کسی نگو. شاید حضرت (ص) سختگیری با منافقان هم را روا نمی داشتند، چون بر حسب ظاهر مسلمان بودند و برخی از آنها نفوذ داشتند و دیگر اینکه قابل اثبات و پیگیری نبود.
لذا بعد از ارتحال رسول خدا حذیفه منافق شناس شناخته می شد. در تاریخ آمده است که در زمان عمربن خطاب اگر کسی می مرد، منتظر بودند که آیا حذیفه در نماز میت او حاضر می شود یا نه؟ و با اینکه با تصریح رسول خدا (ص) اسم آنها در تاریخ گفته نشده است و در تعدادشان اختلاف است، اما مشهور است که آنها 14 نفر بوده است.
مورخان که عمدتا از اهل سنت هستند خیلی تلاش می کنند که از قریش در میان این اشخاص نباشد و تلاش می کنند که آدرس عوضی بدهند. استاد محمد ابراوهیم آیتی بیرجندی در کتاب «تاریخ پیامبر اسلام (ص)» اعتراض می کنند، که آنها وقتی اسامی را بیان می کنند اشخاصی را ذکر می کنند که اصلا جزء صحابه نبوده است. ولی ما در کتاب «تاریخ اسلام از سقیفه تا کربلا » جلد دوم وقتی خواستیم که نفاق ابوموسی اشعری را ثابت کنیم، در مناسبات های مختلفی بیاناتی دارد که معلوم می شود او از جمله آنها بوده است.
