چرا امام سجاد (ع) در کربلا به شهادت نرسید؟
همه نوشته اند که آن روز امام سجاد (ع) بستری و مریض بود و حکمت الهی بر تداوم امامت بود و بیماری سپری برای حفظ حضرت (ع) بوده است. کمیت بن مسلم که از سپاهیان عمربن سعد بود، به عنوان گزارشگر کربلا خیلی از قضایای را نقل کرده است، از جمله می گوید: بعد از شهادت امام حسین (ع) که سپاهیان به خیام برد حمله کردند و شمر با عده ای برای قتل امام سجاد (ع) جلو رفتند، من جلو رفتم و گفتم که خجالت بکشید مگر نمی بینید که چقدر بیمار و نحیف و سنش کوچک است؟ گویا این کوچکی سن را بهانه کرده است.
از دیگر افرادی که در کربلا به شهادت نرسیدند؛ حسن مثنی بود که زخمی شده بود و گویا هنوز رمقی داشته است و یکی از اقوام مادری اش درخواست کرد که عمر بن سعد و سپاهیان از قتلش گذشتند . دیگری عقبه بن سمعان غلام رباب است. گویا غلامان اگر نمی خواستند مجبور نبودند که جنگ کنند. ایشان نقل می کند؛ بعد از خاتمه جنگ آمدند که مرا بکشند گفتم که غلامم. عمر سعد گفت: رهایش کنید.
از جمله ی قضایایی که ایشان نقل می کند؛ بحث نگفتن و نپذیرفتن بیعت امام حسین (ع) با یزید است که در نامه ی عمر بن سعد به عبیدالله بن زیاد سه پیشنهاد امام حسین (ع) بعد از مذاکرات آنان در برخی کتب تاریخ نقل شده است که گویا از طرف حضرت (ع) پیشنهاد شده است؛ اجازه بدهید به مدینه برگردم یا به یک جای دیگری بروم یا خودم پیش یزید بروم و با او بیعت کنم. عقبه بن سمعان پیشنهاد رفتن حضرت (ع) برای بیعت کردن را تکذیب می کند و می گوید: من در کربلا در همه جا همراه حضرت (ع) بودم، حضرت (ع) در هیچ خطبه ای هرگز نگفت که با یزید بیعت می کنم.
همچنین ضحاک بن عبدالله مشرقی هم زنده ماند که از حضرت (ع) اجازه گرفت و رفت.
