سمره بن جندب که بود؟
سمره بن جندب از اصحاب رسول خدا (ص) بود، آدم سنگدل و قصی القلبی بوده و افراد بی گناه زیادی را کشته است. ابن زیاد او را در بصره جانشین خودش قرار داد و در این مدت 8 هزار نفر را کشت.
در کتاب قاموس الرجال جلد 5 از انس ابن سیرین پرسیدند:
آیا سمره آدمی را کشت؟ گفت: مگر کسانی را که سمره کشته است، به شمارش در می آید؟
ابی سوار عدوی نقل می کند که وی در یک بامداد یعنی در یک صبح تا طلوع بامداد فردا، 47 نفر از قاریان قرآن را در بصره کشت.
جزء مزدوران معاویه بود، زمانی که معاویه جعل حدیث را در پیش گرفت، به سمره پیشنهاد کرد صدهزار درهم می دهم که بگویی این آیه: وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَيشْهِدُ اللَّهَ عَلَى مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ(البقرة/204) این آیه که دنیا پرستان را مذمت می کند، بگو درباره ی علی (ع) نازل شده است.
و آیه ی: وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ(البقرة/207) را بگو که در باره ی عبدالرحمن ابن ملجم نازل شده است.
سمره بن جندب رقم را کوچک شمرد و قبول نکرد. تا اینکه معاویه حاضر شد که 3000 درهم بدهد تا این احادیث را جعل کرد. این جریان را قاموس الرجال از شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید جلد 4 صفحه 73 نقل می کند.
او همان کسی است که درختی در خانه ی همسایه اش داشت و بابت آن مزاحم همسایه اش می شد، حاضر نشد به فرمایش رسول خدا( ص) با درختی در بهشت معامله کند. حضرت ( ص) در حدیثی خبر داد که آخرین شخصی که از اصحاب من از دنیا می رود، در آتش خواهد بود و سمره بن جندب در بصره و ابومحذوره در مکه از آخرین اصحاب بودند ، ایندو از هر کس از بصره به مکه یا بالعکس می رفتند، از احوال فوت یکدیگر سوال می کردند، تا اینکه ابومحذوره از دنیا رفت و پیشگویی رسول خدا( ص) در مورد سمره منطبق شد. و در بصره به یک دردی مبتلا شده بود و خودش را به بخار آب می داد و در یک دیگ جوشان افتاد مرگ دردناکی داشت، گویا در آتش بودنش از همین دنیا شروع شد.
