اهل ردّه چه کسانی هستند؟
از اواخر عمر پربرکت رسول خدا(ص) عده ای پیدا شدند که ادعای نبوت می کردند و عدّه ای را هم دور خودشان جمع کرده بودند، هنوز کارشان به جایی نرسیده بود، که رسول خدا( ص) از دنیا رفت. بعد از آن مدعیان دروغین نبوت هم تعدادشان زیاد شد و هم عدّه ای از دین برگشتند و مرتد شدند که به آنها «اهل ردّه»، می گویند. از مرتدین و از جمله ی مدعیان دروغین نبوت کسانی مثل؛ اسود انسی در یمن و مسیلمه و طلیحه و سجاح(که یک زن بود)، بودند. با اینکه کتاب و معجزه ای نداشتند، ولی عدّه ای را اطرافشان جمع کرده بودند. البته ابوبکر قوایی فراهم کرد و آنها را شکست داد.
اینجا یک خلط بحث شده است؛ اینکه اهل ردّه چند دسته بودند، و در بین آنها کسانی بودند که مرتد نشده بودند، ولی چون علاقه مند به امیرالمومنین علی(ع) بودند، فقط زکات را به ابوبکر نمی دادند، می گفتند؛ ما زکات را بین فقرای قبیله مان تقسیم می کنیم. سردسته ی آنها مالک بن نویره بود، که به بهانه ی ارتداد به دست خالد بن ولید کشته شد.
