در قضیه اربعین که جابر بن عبدالله انصاری به همراه عطیه به کربلا می آیند، جابر نابینا بوده است. ولی در زمان امام باقر(ع) که به جابر می فرمایند؛ لوح مادرم زهرا(س) را که از رویش یادداشت برداری کرده ای، بیاور و بخوان. سوالم این است که ایشان در آن زمان شفا گرفته است و بینا شده است؟
درست می فرمایند، جابر لوحی در خانه حضرت زهرا(س) دید و آن زمان بینا بوده است، و نابینایی جابر بعد از آن زمان بوده است. زمانی که امام حسین(ع) به شهادت رسید و جابر در اربعین به زیارت به کربلا آمد، آن زمان نابینا شده است. اما اینکه امام باقر(ع) به جابر بگوید این لوح را بخوان، این را نداریم.
دیدار ایشان با امام باقر(ع) مکرر بوده است، از بعضی اخبار بر می آید که امام باقر(ع) را با چشم خودش دیده است. امام باقر(ع) در ماجرای اربعین چهار پنج ساله بوده است.
از بعضی اخبار بر می آید که جابر دنبال نشانه های شناسایی حضرت بوده است. وجه جمعش این است که نابینایی اش بعد بوده است. من در سیره ی پیشوایان در زندگی نامه ی امام باقر(ع)، در آنجا که رسول خدا(ص) به جابر فرمود؛ که یکی از فرزندانم را به نام باقر که شکافنده ی علوم خواهد بود، را ملاقات می کنی، آنجا وجه جمع این ملاقات را آورده ام.
این دیدار مکرر اتفاق افتاده است، جابر بن عبدالله انصاری از صحابه ی سرشناس و مورد احترام بوده است. آن زمان سال 60 و 70 از اصحابی که زنده بودند، جایگاه اجتماعی شان، مثل مراجع تقلید در زمان ما بوده است. مردم خاطرات رسول خدا(ص) از آنها می شنیدند، و یادگارهای زمان رسول خدا(ص) بود.
جابر با این مقام و عظمتش به دیدار امام باقر(ع) می رفت تا مرجعیت دینی امام باقر(ع) تثبیت شود، این می رساند که جابر عنایت داشته است که مردم امام باقر(ع) را بشناسد و حضرت معرفی شود.
