عايشه در منزل پيامبر(ص) چه سني داشت؟ پيامبر (ص) رحلت كردند يا به شهادت رسيدند؟ جنگ هاي صدر اسلام توسط پيامبر (ص) آغاز مي شد يا مخالفين؟
مشهور اين است كه عايشه، پنج سال بعد از بعثت بدنيا آمد. بنابراين ازدواجش با حضرت رسول (ص) به هشت و نه سالگي مي رسد. ولي اخيرا بررسي هايي كرده اند كه بر اساس آن سن عايشه، هجده سال يا بيشتر بوده است.شواهدي در دست داريم كه حضرت رسول (ص) در اثر مسموميت از دنيا رفتند. شيخ طوسي در تهذيب كه يكي از كتب اربعه شيعه است جلد 6 در همان اوايل كه به زندگي رسول خدا (ص) مي پردازد مي نويسد: و قبض مسموما بمدينه. ولي ابن هشام مي گويد: بعد از فتح خيبر، زني يهودي كه كينه حضرت را در دل داشت گوسفندي ذبح كرد و كباب كرد و به عنوان هديه محضر ايشان آورد. حضرت خواست از اين گوشت بخورد لقمه اي در دهان مبارك گذاشت و پس آورد و فرمود مسموم است. ولي همان مقدار كه در دهان گذاشتند اثر سم در بدن حضرت نفوذ كرد و باقي بود تا زماني كه موثر واقع شد. روزهايي كه حضرت بيمار شد اشاره به آن قضيه كرد و فرمود: آن است كه الان بند قلب مرا پاره كرد.
حضرت، آغازگر جنگ نبودند؛ زيرا حضرت براي جنگ نيامده بودند بلكه رسالتي داشتند و آن را به مردم عرضه مي كردند. پذيرفتن دين با جنگ سازگار نيست. ايمان و باور نه با زور بوجود مي آيد و نه با زور از بين مي رود. نقل است كه در فتح مكه، صفوان بن اميه به حضرت گفت: دو ماه به من مهلت بده تامل كنم. حضرت فرمود: من شش ماه به تو مهلت مي دهم. نقل مي كنند بعد از مدتي بازگشت و اظهار اسلام كرد.
نوعا اين جنگ ها از طرف دشمنان بود و مسلمانان در موضع دفاعي قرار داشتند و جنگ به آن ها تحميل مي شد. در چند مورد اگر مسلمانان ابتدا كردند، جنبه پيشگيرانه داشت. مثلا به حضرت اطلاع مي دادند كه آن ها قصد جنگ دارند مانند جنگ حنين و خيبر. حضرت نيز موضع پيشدستانه مي گرفتند و اجازه نمي دادند كه آن ها جنگ را شروع كنند. درجنگ بدر نيز براي جنگ نيامده بودند بلكه براي ضبط كاروان قريش رفته بودند تا اين كه آن ها را تهديد كنند. آن ها نظري به مال آن ها نداشتند بلكه مي خواستند ضربه اقتصادي بزنند. خواستند از نقطه ضعف آن ها استفاده كنند. كاروان نيز سالم به مكه رسيد و آن ها قوايي را جمع آوري كردند و در اين زمان آن ها بودند كه لشكر كشي كردند و جنگ را شروع كردند.
