درباره زيديه و نفس زكيه توضيح دهيد.
زيديه منتسب به زيد بن علي بن الحسين هستند. امام سجاد(ع) پسري بنام زيد داشت كه شخصيتي بزرگوار و از بزرگان بني هاشم بود كه در زمان امام صادق(ع) در تاريخ 122 هجري در زمان خلافت هشام بن عبد الملك قيام كرد و به درجه شهادت رسيد و معروف به زيد شهيد شد.
او پيرواني پيدا كرد و از شيعه دوازده امامي منشعب شدند. نهايتا گفتند امام بايد قيام به شمشير كند و به نوعي سياست امام باقر(ع) و امام صادق(ع) را نپسنديدند و دور زيد جمع شدند و او را امام دانستند. فقه و كلام آن ها با ما متفاوت است و هنوز هم در يمن گروهي بنام حوثي زيدي هستند. دلايلي در دست داريم كه زيد خودش معتقد به امامت امام صادق(ع) بود و امام نيز بعد از شهادتش بر او رحمت فرستادند و فرمودند خدا عمويم زيد را رحمت كند. او اگر پيروز مي شد مي دانست اين امر را به چه كسي واگذار كند. ولي بعد از زيد اين تفكر ادامه پيدا كرد.
مقصود از نفس زكيه، محمد بن عبد الله بن حسن بن حسن بن علي بن ابيطالب(ع) يعني نوه امام حسن(ع) است. نفس زكيه يعني انساني پاك بوده و نسبش از هر دو طرف به اهل بيت(ع) مي رسيده است.
محمد نفس زكيه در مدينه و برادرش ابراهيم در بصره بر ضد ابوجعفر دوانيقي خليفه عباسي قيام كردند. قرار بود قيام آن ها همزمان با هم و در يك روز باشد كه دولت مركزي را با دو جبهه مواجه مي كرد ولي افراطي هاي زيدي كه در مدينه و اطراف آن بودند فشار آورند و محمد نفس زكيه مجبور شد تاريخ آغاز قيام را تغيير دهد و اين كار به قيام آن ها لطمه زد.
يكي از استادان دانشگاه مصر خانم دكتر مختاره ليثي در كتاب خود بنام جهاد الشيعه به اين نتيجه رسيده كه موفق ترين و گسترده ترين انقلابي كه از طرف شيعيان صورت گرفت، همين قيام دو برادر بوده است. تا دو قدمي پيروزي پيش رفت ولي اشتباهاتي از اين قبيل سبب شكست آن ها شد و هر دو برادر كشته شدند.
