چرا پيامبر(ص) در صلح حديبيه از امام علي(ع) خواست نام «رسول الله» را به ايشان نشان دهد تا آن را حذف كند؟ مگر ايشان علم الهي نداشت؟
داستان از اين قرار است كه رسول خدا(ص) در سال ششم هجرت تصميم گرفت به سفر عمره برود. حضرت براي اين كه به مشركان مكه بفهماند قصد نظامي ندارد دستور داد مسلمانان مسلح نباشند و هركدام بيشتر از يك شمشير برندارند و قرباني با خود بياورند به اين نشانه كه براي زيارت آمده ايم. قريش مطلع شد و سپاهي فرستاد كه در سرزميني بنام حديبيه از حركت مسلمانان جلوگيري كرد.
كار به بن بست و ارسال پيك رسيد. نهايتا قرار به يك موافقتنامه شد كه چندين بند داشت و برخي به نفع مشركان و به نفع مسلمانان بود كه بيشتر به نفع مسلمانان بود و قرآن از آن به «فتح مبين» ياد كرد. بر سر اصول و مواد پيمان نامه توافق شد و قرار بر نوشتن آن شد. رسول خدا به امام علي(ع) املاء كرد و فرمود بنويس بسم الله الرحمن الرحيم. مشركان مخالفت كردند كه خداي رحمان و رحيم نمي شناسيم. قرار شد مطابق عرف آن زمان بنويسند بسمك اللهم.
در ادامه پيامبر(ص) فرمود: بنويس كه اين توافق نامه اي است ميان قريش و محمد رسول الله. مشركان گفتند ما اگر تو را به رسول خدا مي شناختيم جنگي ميان ما و شما نبود. پيامبر(ص) عنايت داشت كه مفاد پيمان نامه مهم تر است و نهايتا دستور دادند كه رسول الله حذف شود. ايشان امي بودند يعني درس نخوانده و مكتب نرفته بود؛ ولي اين مطلب كه آيا به قدرت الهي مي توانست بنويسد و بخواند يا نه؟ بحث ديگري است. و لذا ايشان منشي داشت و خودش شخصا از خواندن و نوشتن استفاده نمي كرد.
