از قبيل چربي و قسمت هاي غير قابل خوردن-با كله پاچه و پوست چه بايد كرد؟
مادر بزرگ مي تواند از گوشت بخورد؟حتماًبايد سر كودك تراشيده شود؟

1- دفن کردن قسمت های اضافی واجب نیست. می تواند دفن کند . می توان به جاهایی که موجب اذیت دیگران نباشد بیندازد.
2- کله و پاچه آن را می تواند به یکی از همسایه ها یا افراد مستحق بدهد. پوست آن را نیز می تواند بفروشد. پول آن را به افرادی مستحق بدهد.
3- خوردن گوشت عقیقه برای مادربزرگ اشکال ندارد.مگر آن که مادربزرگ نانخور همان خانه باشد، در این صورت کراهت دارد.
4- تراشیدن سر کودک در روز عقیقه لازم نیست.
5- آداب و نکاتي که راجع به عقيقه وجود دارد:
1 - عقيقه بايد گوسفند، بز يا شتر باشد. حيوان ديگري مثل مرغ و امثال آن كفايت نمى كند. اگر شتر عقيقه کند، بايد پنج ساله يا شش ساله باشد . بهتر است شش سال يا بيش تر داشته باشد . اگر بز باشد ، يک ساله يا بيش تر باشد . اگر گوسفند باشد، اقلا شش ماهه يا هفت ماهه باشد . بهتر است گوسفند لاغر نباشد و فربه باشد. هم چنين بهتر است گوسفند کور و بسيار لنگ نباشد که راه رفتن براو دشوار باشد. نيز مغز و شاخ گوسفند هم نشکسته و اخته هم نشده باشد.
2- مستحب است براى پسر حيوان نر و براى دختر حيوان ماده عقيقه كنند. چنانچه حيوان غير همجنس هم باشد، صحيح است.
3- در استحباب عقيقه فرقى بين نوزاد اول و دوم و غيره نيست .بهتر است در روز هفتم نوزاد عقيقه نمايد . تا زماني که به سن بلوغ نرسيده، بر پدر مستحب است براي فرزند عقيقه کند. اگر پدر و مادر عقيقه نكردند ، بعد از بالغ شدن بر خود شخص مستحب است كه عقيقه كند. در روايات آمده است كه در سلامت شخص تأثير فراوان دارد.
4 - كسانى كه قدرت مالى ندارند ،مستحب است هر زمانى كه قدرت پيدا كردند ،براى نوزاد خود عقيقه كنند.
5- مستحب است که گوشت عقيقه را بپزند . به مؤمنان اطعام نمايد . گوشت آن را خام تصدق نکنند، اگر چه خام هم بدهد ،خوب است . خوب است که حداقل آن را با آب و نمک بپزند و به مؤمنان بدهند . در حق نوزاد دعا نمايند. نيز مستحب است استخوان هاي حيوان عقيقه شده را نشکند، بلکه از بند ها جدا کند.
6- مكروه است كه مادر و پدر و خواهر و برادر نوزاد (عائله پدر نوزاد) از عقيقه بخورند . كراهت، نسبت به مادر بيش تر است. بهتر است که عيال پدر و مادر هم که در خانه ايشان مي باشند ،از آن گوشت و طعام نخورند.
7- از ماليدن خون عقيقه بر سر طفل خودداري شود.
8- مستحب است هنگام کشتن گوسفند عقيقه دعا بخواند. از امام صادق عليه السلام روايت شده : وقت ذبح عقيقه اين دعا را بخواند:
« بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ اللَّهُمَّ عَقِيقَةٌ عَنْ فُلَانٍ(به جاي فلان اسم نوزاد را بگويد) لَحْمُهَا بِلَحْمِهِ وَ دَمُهَا بِدَمِهِ وَ عَظْمُهَا بِعَظْمِهِ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ وِقَاءً لآِلِ مُحَمَّدٍ ».
در روایت دیگری وارد شده که این دعا را بخواند : بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ إِيمَاناً بِاللَّهِ وَ ثَنَاءً عَلَى رَسُولِ اللَّهِ وَ الْعِصْمَةَ لِأَمْرِهِ وَ الشُّكْرَ لِرِزْقِهِ وَ الْمَعْرِفَةَ بِفَضْلِهِ عَلَيْنَا أَهْلَ الْبَيْتِ .
اگر نوزاد پسر باشد بگوید: فَقُلِ اللَّهُمَّ إِنَّكَ وَهَبْتَ لَنَا ذَكَراً وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِمَا وَهَبْتَ وَ مِنْكَ مَا أَعْطَيْتَ وَ كُلُّ مَا صَنَعْنَا فَتَقَبَّلْهُ مِنَّا عَلَى سُنَّتِكَ وَ سُنَّةِ نَبِيِّكَ وَ رَسُولِكَ وَ اخْسَأْ عَنَّا الشَّيْطَانَ الرَّجِيمَ لَكَ سُفِكَتِ الدِّمَاءُ لَا شَرِيكَ لَكَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِين‏ اللَّهُمَّ لَحْمُهَا بِلَحْمِهِ وَ دَمُهَا بِدَمِهِ وَ عَظْمُهَا بِعَظْمِهِ و شعرها بشعره و جلدها بجلده اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ وِقَاءً لفلان بن فلان( اسم نوزاد و پدرش را بگوید). (1)
پی نوشت:
1. آیت الله مکارم، مفاتیح نوین، ص 1106 و سؤال تلفنی (7840001-251) از دفتر آیت الله مکارم شیرازی.