کفاره گناه

پاسخ:
$$$$ پرسشگر گرامي با سلام و تشکر به جهت ارتباطتان با این مرکز.
از این که در عنفوان سن پرحرارت و پرطراوت جوانی در اندیشه ساختن روح و جان خویش بر آمده تا با عزم و اراده قوی در راه پاکی و کسب رضایت خداوند قدم نهید ، خرسندیم‌. امیدواریم که اراده پولادین خود را به کار بسته و روح خویش را از زندان معاصی و پلیدی ها رهایی بخشید. در این صورت به یقین‌، نسیم دلنواز عفو و رحمت پروردگاری کریم و رئوف که توبه گنندگان درگاهش را در شمار محبوب ترین بندگان می‌شمرد، شامل حال تان خواهد شد.
خواهر گرامی!
این گناهان، کفارهء مصطلح ندارند؛ بلکه توبه لازم دارند. اما به طور کلی، انجام اعمال خیر ، جبران کننده و بر طرف کنندهء کدورت های حاصل از گناهانند.
زنا از گناهان کبیره و بزرگی است که در تمام ادیان الهی حرام اعلام شده و بر انجام آن عذاب الهی وعده داده شده است. زناکار به عنوان شخص تجاوز گر از حریم الهی معرفی شده است.
همچنین است خودارضایی، که از گناهان کبیره و بزرگ است.
اما گناه هر چه بزرگ باشد ، باز به جهت بزرگی و عظمت رحمت و بخشش الهی، بخشیده خواهد شد.
احساس خجلت و شرمندگی در برابر خداوند نسبت به پیشینه‏های سوء خود از بهترین حالات روحی و معنوی و زمینه ساز توبه و جلب رحمت و عنایت پروردگار است. کسی که مرتکب این اعمال شده ، باید توبه کند و در درگاه الهی از کرده خود ابراز پشیمانی کند و از خدا طلب آمرزش کند. البته اگر توبه واقعی نماید و از صمیم قلب پشیمان بوده و قصد انجام دوباره آن را نداشته باشد مورد لطف و بخشش خداوند قرار می گیرد؛ زیرا حقیقت ‌توبه،‌ پشیمانی قلبی است. پشیمانی در عمل خود را نشان ‌‏دهد که مهم‌ترین نُمود آن انجام واجبات ترک شده و ترک محرّمات صورت گرفته است . با همین مقدار توبه تحقق پیدا می‌‏کند.
خداوند در قرآن می فرماید:
«قل یا عبادی الّذین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله أنّ الله یغفر الذنوب جمیعاً، إنّه هوالغفور الرّحیم؛ (1)
بگو: ای بندگان من که (با گناه کردن) بر خود ظلم و ستم روا داشتید، از رحمت خداوند مأیوس و نا امید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد » و در آیه ای دیگر می فرماید : « توبوا الی الله جمیعاً ؛ (2) هر گناهکاری دعوت به توبه شده‏ است».
رسول اکرم فرمود :
«هر مرضی، دارویی دارد . داروی گناهان، استغفار و طلب عفو و آمرزش از خدا است». (3)

غرق گنه ناامید مشو ز دربار ما که عفو کردن بود در همه دم کار ما
توبه حقیقی گناهکار را از گناهان پاک می نماید، بلکه گناهکار توبه کننده را محبوب خدا می سازد: «اِنّ الله یحبّ التوابین؛ (4) خداوند توبه کنندگان را دوست می دارد».
کسی که دوست و محبوب خدا شد، خدا عزیزش می کند؛ همه گناهان کبیره و صغیره او را می بخشد، چنان که پیامبر فرمود: «التائب من الذنب کمَن لا ذنب له؛ (5) کسی که از گناه توبه کند (خداوند همه گناهان او را می آمرزد و) همانند کسی می شود که هیچ گناهی نکرده است».
بنا بر این توبه نیاز به انجام عمل خاصی جز پشیمانی از گناه و قصد و عزم جدی برای ترک آن ندارد. اما در عین حال توبه آداب خاصی دارد که باید آن را از مستحبات توبه دانست که عبارتند از:
1. غسل توبه؛
2. خواندن دو رکعت نماز؛
3. استغفار (درخواست بخشش)؛ گفتن هفتاد مرتبه « استغفر الله و اتوب الیه » بعد از نماز.
4. به سجده رفتن و قدری گریه کردن ( هر چند به اندازه بسیار کمی باشد).
5. زمزمه دعاهای توبه؛
همچنین می توانید ، در روز یکشنبه غسل کنید . وضو بگیرید و چهار رکعت نماز بخوانید. در هر رکعت پس از حمد، سوره قل هو الله را سه مرتبه و : قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق را یک مرتبه بخوانید، بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفار کنید و آخرش بگویید: «لا حول و لا قول الاّ بالله العلی العظیم»، سپس این دعا را بخوانید: «یا عَزِیزُ، یا غَفّارُ، اغْفِر لی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ فَاًّنَّهُ لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ اًّلاّ أنْتَ».
پیامبر فرمود:
هر کس از امت من این عمل را به‏ جا آورد، از آسمان ندا می‏شود که توبه‏ات پذیرفته و همه گناهانت آمرزیده شد. (6)

پی نوشت ها:
1. زمر(39) آیة 53.
2. نور (24) آیه 31.
3. محمد محمدي ري‌شهري، ميزان الحكمه، دار الحديث، 1416 ه.ق، ج 2، ص 997.
4. بقره (2) آیه 222.
5. ثقة الاسلام كليني، الكافي، دار الكتب الاسلاميه، طهران، 1365 ه.ش، ج 2، ص 435.
6. إقبال الأعمال، السيد علي بن طاوس الحلي، دار الكتب الإسلامية - طهران، 1367 ه. ش، ص 308.