با سلام نظر به اینکه در اسلام گفته شده است که نیمی از خمس باید به یک سید فقید داده شود سوال من این است : بر اساس چه استدلال ، عقل و منطقی نیمی از یک پنجم ثروت همه انسان ها باید یک سید داده شود ؟ آیاد سید ها افرادی ماورایی و غیر انسان هستند ؟ آیا سید ها انسان های برتر هستند ؟ چه تفاوتی میان فقیری که سید است با فقیری که سید نیست وجود دارد ؟ استدلال اسلام در برابر چنین حکمی چیست ؟ آیا خویشاوند بودن در صد نسل قبل امامان باعث ایجاد برتری و تمایز بین حقوق انسانها میگردد ؟
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
با توجه به شرائط و خصوصياتي که در گرفتن خمس براي سادات هست ،معلوم مي شود که اين يک امتياز براي آنان محسوب نمي شود.
اولا نيمى از خمس كه مربوط به سادات و بنى هاشم است، منحصرا بايد به نيازمندان آنان داده شود، آن هم به اندازه احتياجات يك سال، و نه بيش تر، بنا بر اين تنها كسانى از آن مىتوانند استفاده كنند كه يا از كار افتادهاند، و بيمارند، و يا كودك يتيم و يا كسان ديگرى كه به علتى در بنبست از نظر هزينه زندگى قرار دارند.
بنا بر اين كسانى كه قادر به كار كردن هستند، (بالفعل و يا بالقوه) مىتوانند در آمدى كه زندگى آن ها را بگرداند، داشته باشند، هرگز نمىتوانند از اين قسمت خمس استفاده كنند . جملهاى كه در ميان بعضى از عوام معروف است كه مىگويند سادات مىتوانند خمس بگيرند، هر چند ناودان خانه آن ها طلا باشد، گفتار عوامانهاى بيش نيست، و هيچ گونه پايهاى ندارد.
دوم: مستمندان و نيازمندان سادات و بنى هاشم حق ندارند چيزى از زكات مصرف كنند، به جاى آن مىتوانند تنها از همين قسمت خمس استفاده نمايند . محروم بودن بنى هاشم از زكات امرى مسلم است كه در بسيارى از كتب حديث و كتب فقهى آمده است. آيا مىتوان باور كرد كه اسلام براى از كار افتادهها و ايتام و محرومان غير بنى هاشم فكرى كرده باشد اما نيازمندان بنى هاشم را بدون هيچ گونه تامين رها ساخته باشد؟
سوم: اگر سهم سادات كه نيمى از خمس است، از نيازمندى سادات موجود بيش تر باشد ،بايد آن را به بيت المال ريخت و در مصارف ديگر مصرف نمود.
همان طور كه اگر سهم سادات كفايت آن ها را ندهد، بايد از بيت المال به آن ها داد.
با توجه به جهات سهگانه فوق روشن مىشود كه در حقيقت هيچ گونه تفاوت از نظر مادى ميان سادات و غير سادات گذارده نشده است.
نيازمندان غير سادات مىتوانند مخارج سال خود را از محل زكات بگيرند، ولى از خمس محرومند، نيازمندان سادات تنها مىتوانند از محل خمس استفاده كنند، اما حق استفاده از زكات را ندارند.
در حقيقت دو صندوق در اين جا وجود دارد،" صندوق خمس" و" صندوق زكات" و هر كدام از اين دو دسته تنها حق دارند از يكى از اين دو صندوق استفاده كنند، آن هم به اندازه مساوى، يعنى به اندازه نيازمندى يك سال. (دقت كنيد) ولى كسانى كه دقت در اين شرائط و خصوصيات نكردهاند ،چنين مىپندارند كه براى سادات سهم بيش ترى از بيت المال قرار داده شده است و يا از امتياز ويژهاى برخوردارند.
