پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
موسيقي بر دو قسم است:
1ـ موسيقى مطرب و مناسب با مجالس لهو و لعب و عياشي.
2ـ موسيقى غير مطرب و معمولى كه انسان را به هيجان شهوى وادار نمي‌كند .
در اسلام قسم اول موسيقي حرام شده . موسيقي‌هاي مشکوک ، مواردي است که حرمت و حليت آن مشکوک است. احتياط مستحب آن است که انسان نسبت به موسيقي هاي مشکوک احتياط کند.(1)
اما دليل حرام بودن موسيقي هاي لهوي و آوازه خواني آن است که موسيقي هاي لهوي ضررهاي‌فراواني‌دارد، از جمله:
1ـ ضعف‌اعصاب و اختلال‌حواس:
موسيقي به ويژه آهنگ هاي‌حساس آن تحريکاتي در اعصاب"سمپاتيک" و "پارا سمپاتيک" به وجود مي‌آورد که در نتيجه تعادل اين اعصاب به هم مي خورد و انسان دچار ضعف اعصاب مي‌گردد: دکتر« دلف‌آدلر» پرفسور دانشگاه کلمبيا مي‌گويد:
بهترين و دلکش‌ترين نواهاي موسيقي شوم ترين‌آثار را روي سلسلة اعصاب انسان باقي مي‌گذارد. اصولاً شنيدن موسيقي و کنسرت در اعصاب يک نوع اثر تخديري ايجاد مي‌کند که نجات از آن مشکل است.
2- ضرر هاي اخلاقي:
مجالس موسيقي از نظر زيان‌هاي فردي و اجتماعي، باعث گناهان‌فراوان مي‌شود. موسيقي سهم بزرگي در به وجود آوردن ناپسندي ها و پليدي‌ها دارد. نغمات موسيقي اجتماع‌را به فساد و انحراف مي‌کشاند. موسيقي مخصوصاً در محافل‌مختلط و به‌ويژه در صورتي که خواننده زن باشد، مهيّج شهوت و هوس است. باعث شهوت راني و عشق بازي و اعتياد به آن مي‌شود . جامعه را دچار گناه و لغزش‌هاي فراوان مي‌کند.
3 ـ بزرگ ترين ضرر موسيقي‌هاي مبتذل و لهوي دوري از خدا است.
سعادت ياد خدا است که ماية‌حيات و اطمينان قلب مي‌شود. کارهاي‌غفلت آور در اسلام ناروا قلمداد شده و موسيقي و غنا و رقص و مجالس لهو و لعب نقش مؤثري در غفلت از خدا دارد.
اسلام چيزي را بدون جهت حرام نمي‌کند . آن نوع موسيقي چون از جهات مختلف زيان بخش‌است، در اسلام تحريم شده است.
مسعده بن زياد مي‌گويد: در خدمت امام ششم بودم که شخصي‌گفت: در همسايگي من کساني هستند که کنيزهاي آوازه خوان‌و موسيقي دان دارند . گاه و بيگاه مي‌خوانند و مي‌نوازند. گاهي‌که‌براي کاري به طرف ديوار خانة آنان‌مي روم، اندکي توقف مي‌کنم تا آواز آن‌ها را بهتر و بيش تر بشنوم! حضرت‌فرمود: ديگر اين‌کار را تکرار مکن.(2)
پيامبر(ص) فرمود: " خدا مرا به رسالت بر انگيخته است تا براي مردم‌جهان رحمت باشم . آنان را به‌سوي سعادت راهنمايي کنم. خدا فرمان داده که آلات موسيقي را محو کنم و کارهاي‌جاهليّت را براندازم.(3)
اگر انسان‌خود را در وادي موسيقي‌هاي مهيّج و مطرب و رقص و پاي‌کوبي بياندازد، کم‌کم از خوبان و خوبي‌ها فاصله‌مي‌گيرد.
از تلاوت قرآن، رفتن به‌مساجد، خواندن نماز و دوستان صالح‌فاصله مي‌گيرد، به حدّي مي‌رسد که اصلاً از خوبي‌ها بدش‌مي‌آيد . بد و بدي‌ها را دوست مي‌دارد . همواره با آن‌ها همراه مي‌شود.
بدترين آثار منفي خانوادگي موسيقي که تجربه آن را نيز ثابت کرده، آن است که غيرت ناموسي را در مردان و عفت و حيا را در زنان از بين مي برد.
پي نوشت ها:
1. آيت الله مکارم، استفتائات جديد، ج1، سؤال 519 و سؤال 527.
2. وسائل‌الشيعه، ج2، ص957.
3. بيست‌پاسخ، مؤسسة در راه‌حق، ص191، به‌نقل از مستدرک الوسائل، ج2، ص458.
