با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
قسم خوردن اگر دروغ باشد ، حرام است ، اما به خودي خود حرام نيست ،
حال اگر كسي‌ كه‌ بالغ‌ و عاقل‌ است‌، با قصد و اختيار به‌ يكي‌ از اسم‌هاي‌ خدا قسم‌ بخورد که كار مباح‌ يا مستحب‌ يا واجب‌ است‌ انجام‌دهد، بايد به‌ قسم‌ عمل‌ نمايد. اگر عمداً عمل‌ ننمايد، بايد كفاره‌ بدهد؛ يعني‌ ده‌ فقير را سيركند يا آنان‌ را بپوشاند . اگر نتوانست‌، بايد سه‌ روز روزه‌ بگيرد.(1) اگر كسي‌ به‌ نام‌ پيامبران يا امامان‌ قسم‌ بخورد و به‌ آن‌ عمل‌ نكند، كفاره‌ ندارد.(2)
پي نوشت ها:
1.توضيح‌ المسائل‌ مراجع‌، ج‌ 2، مسئلة‌ 2671 و 2670.
2.تحريرالوسيله‌ ، ج‌ 2، ص‌ 116.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
قسم به قرآن كفاره ندارد، ولي اگر قسم خوردن به قرآن به ناحق باشد و به دروغ به قرآن قسم بخورد ، گناه كرده و بايد توبه كند .
يکي از شرايط قسمي که کفاره دارد، اين است که به يكى از اسامى خداوند عالم قسم بخورد كه به غير ذات مقدس او گفته نمى‏شود، مثل خدا و الله. نيز اگر به اسمى قسم بخورد كه به غير خدا هم مى‏گويند، ولى به قدرى به خدا گفته مى‏شود كه هر وقت كسى آن اسم را بگويد، ذات مقدس حق در نظر مى‏آيد، مثل آن كه به خالق و رازق قسم بخورد، صحيح است، بلكه اگر به لفظى قسم بخورد كه بدون قرينه خدا به نظر نمى‏آيد، ولى او قصد خدا را كند، بنابر احتياط، بايد به آن قسم عمل نمايد. (1)

پي نوشت :
1 . امام خميني ، توضيح المسائل، مسئله2670و2671 و سوال از دفتر رهبري .