پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
سوال شما خيلي واضح و روشن نيست، ولي ظاهرا راجع به تفال به قرآن و استخاره است.
قرآن کتاب هدايت است . معارف و احکام حياتبخش و روشنگر راه نجات و سعادت بشر را بيان مي کند . براي هدايت نازل شده است. قرآن کتاب تفال و استخاره نيست تا ما وقتي کاري مي خواهيم انجام بدهيم ، آن را باز کنيم و خدا از طريق آيات آن به ما بگويد اين کار خوب، بد يا متوسط است.
خدا نظرش را قبل از مراجعه و قرآن باز کردن ما، به طور صريح گفته است. اگر کاري که مي خواهيم انجام دهيم، از واجبات و مستحبات است که خدا بدان امر کرده است . اگر از حرام ها و مکروه ها است که از آن نهي نموده است . دراين ها نوبت به استخاره نمي رسد. حرام را بايد ترک کرد و ترک مکروه هم پسنديده است . خدا هيچ وقت نمي گويد ترک مکروه پسنديده نيست و فعل آن خوب است .همچنين انجام واجب لازم است و انجام مستحب پسنديده و معنا ندارد از خدا بپرسيم اين مستحب را انجام بدهم يا نه؟
اما اگر از مباحات است که بايد خودمان با عقل و فهم و مشورت ببينيم براي مان مفيد است يا نه؛ اگر مفيد است، انجام دهيم و اگر مفيد نيست، انجام ندهيم.
در اين موارد که کار از مباحات است، اگر بعد از تامل و مشورت نتوانستيم بر انجام دادن يا ندادن آن جزم و عزم پيدا کنيم، از باب توسل و کمک خواهي از خدا ، مي توانيم نماز حاجت و توسل و استخاره(طلب خير) بخوانيم و دعا کنيم و از خدا هدايت بطلبيم، آن گاه قرآن را باز کرده و با توجه به مضمون آيه اول برداشت کنيم که آن کار براي ما مفيد است که انجام بدهيم يا مفيد نيست که انجام ندهيم. مثلا اگر آيه امر است يا بشارت و رحمت است ، نشانه خوب بودن بگيريم و اگر آيه نهي است و حکايت از قهر و غضب و شدت دارد، نشانه بد بودن بگيريم.
در چنين صورتي که با تضرع و زاري و از سر ناچاري و براي نجات از حيرت به خدا متوسل مي شويم، يقين مي يابيم که خدا ما را راهنمايي خواهد کرد.
البته در همين حال اگر استخاره به نظرمان خوب آمد، بدين معنا نيست که خدا مي خواهد آن کار را انجام بدهيم و ما بايد انجام دهيم و حق منصرف شدن و انجام ندادن نداريم .
بنا بر اين به راحتي هر چيز را به خدا نسبت ندهيم و فوري فکر نکنيم خدا با ما سخن گفته بلکه اين ها برداشت هاي ما است . استخاره و قرآن باز کردن سبب مي شود اطمينان پيدا کنيم و با شوق دنبال کار برويم .براي رسيدن به مقصود تلاش کنيم و در آخر هم نان صدق نيت و تلاش و کوشش مان را مي خوريم، نه اين که خدا با ما سخن گفته و ما چون به سخن خدا گوش داده ايم ، نتيجه گرفته ايم.
اين ها توهماتي است که شيطان در ذهن ما ايجاد مي کند تا ما را مغرور سازد و به تکبر بکشاند .