پاسخ:
شیخ طوسی با سه سند زیارت عاشورا را نقل می‏ نماید:
1- عقبة ابن خالد از امام باقر (علیه‏ السلام)؛
2- صفوان بن مهران از امام صادق‏ (علیه‏ السلام) از پدرانش از پیامبرو جبرئیل و سرانجام از خدا؛
3- علقمه بن محمد حضرمی از امام باقر(علیه‏ السلام).
بیشتر رجال ین سه سند مورد تأیید علمای علم رجال می‏ باشند و سند آن مورد قبول‏ مصباح المتهجد شیخ طوسی است. می‏ توان گفت این زیارت شریفه از دو یا سه نفر از معصومین نقل شده است.
جریان این زیارت بدین صورت است که علقمه بن محمد حضرمی به حضرت باقر(ع) گفت: مرا در این روز (روز عاشورا) دعایی تعلیم دهید تا در هر مکانی که هستم، چه دور و چه نزدیک بخوانم، حضرت فرمود: ابتدا دو رکعت نماز به جا آور، پس از آن الله اکبر بگو و زیارت عاشورا را بخوان. هر که چنین امام حسین را زیارت کند، مثل کسی است که همراه او شهید شده باشد و از جمله شهیدان کربلا خواهد بود، نیز برای تو نوشته شود ثواب زیارت تمامی پیامبران و ثواب زیارت هر کسی که امام حسین را زیارت کرد،‌ از روزی که شهید شده است.
برای اطلاع بیشتر می‌توانید به مقدمه زیارت عاشورا در کتاب مفاتیح الجنان مرحوم شیخ عباسی قمی مراجعه نمایید.
چون تعلیم و دستور این زیارت در روز عاشورا توسط حضرت صادق بوده،(1) این زیارت امروزه به زیارت عاشورا شهرت یافته، خواندن آن در همه اوقات و هر روز دارای فوائد و برکات زیادی است. این زیارت تجدید عهد همه روزه پیروان حسین بن علی‏ (علیهما‏ السلام) با مولای خویش است که همراه با تولّی و تبری است. خط فکری زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام و اهل بیت‏ (علیهم‏ السلام) ترسیم می‏ کند. اعلام همبستگی با موافقان راه حسین‏ (علیه‏ السلام) و اعلان جنگ و مبارزه با دشمنان حق است تا عشق در وی به جهاد بیرونی بینجامد.(2)
دو فقره آخر این زیارت باید صد بار تکرار شود تا زیارت کننده به ثواب کامل برسد و (چون خواندن این زیارت و تکرار این فقرات واجب نیست) برای اختصار و جلوگیری از خستگی و...، خواندن یک بار و گفتن " مأةَ مرة " یا " و تِسعٌ و تسعین مرة" بعد از آن، نیز جایز است و امید است ثواب کامل را حایز گردد.

پی‌نوشت‌ها:
1. مفاتیح الجنان، ص 832.
2. جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، ص 207.