ارزیابی پاسخگویی

با حضور حجت‌الاسلام‌والمسلمین علیرضا ملکی مدیر بخش ارزیابی مرکز ملّی
دومین نشست ارزیابی فعالیت های پاسخگویی برای کارشناسان پاسخگویی اصفهان برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی دفترتبلیغات اسلامی اصفهان حجت‌الاسلام‌والمسلمین علیرضا ملکی مدیر بخش ارزیابی مرکز ملّی پاسخگویی قم در دومین نشست ارزیابی فعالیت­های پاسخگویی از تدوین متن درآمدی بر روش پاسخگویی روشمند خبر دادند.
 
ایشان افزودند: اولین مؤلفه‌ای که هر پاسخگو در پاسخگویی روشمند باید مدنظر داشته باشد، تحلیل سؤال و مسأله است، این تحلیل پاسخگو را از خطا محفوظ نگاه می دارد، بنابراین لازم است قبل از هر چیز مسأله مخاطب تحلیل شود.
حجت‌الاسلام ملکی در ادامه بیان کردند:

همچنین لازم است عوامل شکل گیری پرسش مخاطب  مشخص شود. به عنوان مثال ممکن است شخصی پرسشی را پیرامون عدالت خدای متعال مطرح کند در حالی که زمینه و عامل شکل گیری این پرسش ، مشکلی است که برای او اتفاق افتاد و به منشاء آن توجه ندارد.

ایشان تصریح کردند: انگیزه های مخاطبان در پرسشگری متفاوت است ، اولین و ساده ترین انگیزه : سؤال علمی است، که پرسشگر صرفاً در پی یافتن پاسخ علمی برای پرسش خود است. ایشان دومین  انگیزه پرسشگران را درخواست مشورت از پاسخگویان برشمردند.

مدیر بخش ارزیابی مرکز ملّی پاسخگویی قم افزود:

سؤال و خواسته مخاطب نیز گاهاً متفاوت است و کارشناسان پاسخگویی باید علاوه بر علم، مهارت کافی برای پاسخگویی و کشف خواسته مخاطب داشته باشند. ایشان تأثیر مهارت را در پاسخگویی موفق به مراتب بیشتر از دانش دانستند.

مدیر بخش ارزیابی مرکز ملّی پاسخگویی بیان کردند:

آنچه برای همه گروه های پاسخگویی ضروری است، موضوع همدلی است، همدلی یعنی اینکه از زاویه دید مخاطب به مسأله نگاه کنیم. اگر مخاطب ما نوجوان است یا مثلاً از پیروان سایر مذاهب و ادیان است ما باید سؤال را از منظر او ببینیم تا بتوانیم پاسخگویی موفقی داشته باشیم.

ایشان در  پایان فرمودند: کارشناسان پاسخگویی باید همه ابعاد و جوانب مسأله را مدنظر داشته باشند، اگر در قسمت مشاوره یا اخلاق و تربیت مطلبی را به مخاطب توصیه می کنیم باید در نظر داشته باشیم که مشکل فقهی برای او ایجاد نکند ، همچنین اگر سؤال فقهی مخاطب را پاسخ می دهیم باید جوانب مسأله را بسنجیم تا مشکل خانوادگی و مشاوره ای مخاطب را تهدید  نکند.

نهایتاً در این نشست، چهار مؤلفه پاسخگویی روشمند تبیین شد؛ الف) تحلیل سؤال از مسأله، انگیزه های طرح سؤال و توجه به نیاز و خواسته واقعی مخاطب  ب) آگاهی از محیط و شرایط مسأله ج) سنجش شرایط د) توجه به ابعاد مسأله