پاسخ:
1- خير ازدواج آنها صحيح و باقي است.
2- نياز به جداي نيست.
3- بچه تابع پدر و مسلمان است.
4- خير زن هم تحقيق كند و مسلمان شود دليلي بر جدا شدن نيست.
موفق باشید.

رابطه جنسي با همسر از طريق مقعد لواط نيست لكن درباره احكام پزشكي و شرعي آن بايد بدانيد:
اين رابطه از نظر پزشكي كاملاً مردود است و از نظر شرعي داراي اشكال است.
هيچ پزشكي چنين رابطه اي را توصيه نمي كند و مسلماً هيچ نظريه مبني بر سالم بودن و بي ضرر بودن اين رابطه ارائه نگرديده است.
در نواحي مقعد رشته هاي عصبي زيادي پراكنده شده كه اين رشته هاي عصبي بسيار آسيب پذير و حساس مي باشند و نسبت به هر چيزي كه وارد دهانه مقعد ( ANAL) شود، واكنش نشان مي­دهند. بنابراين رابطه جنسي از راه مقعد يا كلا وارد شدن هر شئي در درون مقعد باعث مي شود كه دريچه خروجي مقعد به درستي كار خودش را انجام ندهد .يعني از قدرت ارادي خارج مي شود .پس به مرور زمان فرد امكان ارادي خروج مدفوع يا نگه داشتن خود را از دست مي دهد. در اين صورت نا خواسته و غير ارادي مدفوع از درچه مقعد خارج مي شود و هميشه لكه هايي از مدفوع در لباس زير مشاهده مي گردد كه مسلما اين براي هيچ آدمي خوشايند نيست.
از جهتي ديگر ساير بيمارهاي عفوني، ويروسي همانند هپاتيت، ايدز ،سفليس و ساير بيماري هاي مقاربتي از طريق مقعد راحت تر منتقل مي شوند. خيلي از افراد تصور مي كنند كه در رابطه مقعدي هيچ خطري آنها را تهديد نمي كند. اما چون درون مقعد حاوي باكتري هاي زيادي مي باشد انتقال ويروس هايي نظير ايدز و ... راحت تر انجام مي گيرد. اين باكتري ها با شستشو از بين نمي روند. از آن گذشته دريچه مقعد يك دريچه خروجي است. پس وارد شدن هر چيزي از اين دريچه علاوه بر آسيب به دريچه، همراه با درد است و به مرور باعث باز شدن هر چه بيشتر دريچه مقعد و پيدايش عوارض ذكر شده مي شود. به طور كلي انجام اين رابطه حتي براي يك مرتبه هم به هيچ وجه به زوجين توصيه نمي شود.
از نظر فقهي و شرعي فرموده اند: اگر زن راضي نباشد، حرام است. اگر راضي باشد، كراهت شديد دارد.(1)
به هر حال چه اين عمل جايز باشد و چه نباشد، عملي غير طبيعي است و مشكلاتي را در سيستم گوارش و دفع براي زن به وجود مي آورد.
خلاصه سخن آن كه:
به طور كلي انجام اين رابطه حتي براي يك مرتبه هم به هيچ وجه به زوجين توصيه نمي شود.

پي نوشت:
1. توضيح المسائل مراجع، دفتر نشر فرهنگ اسلامي، مسئلة 450 و ذيل آن.
موفق باشید.

از آنجا كه دين اسلام، آئين زندگي است، براي همۀ جنبه هاي زندگي انسان برنامه هايي ارائه كرده است؛ از جمله در مورد آميزش و مسائل زناشويي آدابي بيان نموده كه رعايت آن، در بهداشت فردي و اجتماعي، روحي و جسمي زن و شوهر، بچه دار شدن و سالم بودن آن، ازدياد محبت و غيره تأثير دارد.
همانطور كه مي دانيد يكي از مهمترين اهداف ازدواج توليد نسل سالم و صالح است. تحقق چنين امري مستلزم رعايت يك سلسه اموري است كه در ذيل به آنها اشاره مي شود:
الف- مكان آميزش: بايد به دور از حضور ديگران حتي كودكان و نوزاداني كه بيدار هستند، باشد. پيامبر اسلام(ص) مي فرمايند: «اگر در اتاقي كه كودكي در آن بيدار است با همسر خود همبستر شويد (آميزش كنيد) موجب مي شود كه كودك روي رستگاري را به خود نبيند».(1)
ب- زمان آميزش: براي آميزش زماني در نظر گرفته شده است كه عدم رعايت آن مي تواند تأثيرات بدي را به دنبال داشته باشد. طبق بعضى از روايات، مجامعت و نزديكى با همسران در ايام و ساعاتى نامناسب است و اين روايات در كتاب هاى معتبره (حديثى و فقهى) شيعه موجود و در آنها حكمت و فلسفه اين دستورات تا حدودى تشريح شده است.(2)
برخي از اين ايام و ساعات به قرار زير است:
1. جماع در شب و روزى كه ماه و خورشيد گرفته است. 2. هنگام غروب خورشيد. 3. هنگام طلوع فجر تا طلوع آفتاب. 4. شب اول ماه غير از ماه رمضان. 5. در شب آخر ماه. 6. جماع بعد از احتلام در خواب. 7. جماع در جايى كه كودكى باشد كه به آنها نگاه كند يا سر و صداى آنها را بشنود، هر چند چيزى متوجه نشود. 8. نگاه كردن به فرج هنگام جماع. 9. جماع به صورت عريان. 10. جماع در زير آسمان (بدون هيچ پوشش). 11. جماع رو به قبله و پشت به قبله. 12. هنگامى كه شكم پر است.
- در روايات تأكيد زيادي دارد بر:
زمان آميزش: اهميت برخي از اين مباحث و كراهت هايي كه در روايات نقل شده است، حتي از نظر علوم روز هم ثابت شده است. اما نسبت به برخي هنوز اطلاعات پيدا نكرده و متوجه نكتۀ آن نشده است.
مثلاً پيامبر خدا(ص) در سفارش به امام على(ع) مي فرمايد:
اى على! در آغاز، ميان و پايان ماه با همسرت نزديكى مكن، كه ديوانگى، جذام و تباه ‏مغزى، بسيار زود به سراغ وى و فرزندش مى‏آيد.
اى على! بعد از ظهر با همسرت نزديكى مكن؛ چرا كه اگر در آن هنگام، ميانتان فرزندى تقدير شود، كژْ چشم خواهد بود و شيطان، از كژْ چشمى انسان، شادمان مى‏شود.
اى على! در شب عيد قربان با همسرت نزديكى مكن؛ زيرا اگر ميانتان فرزندى تقدير شود، شش انگشت يا چهار انگشت خواهد داشت.
اى على! در زير درختى ميوه ‏دِه با همسرت آميزش مكن؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود، جلاّد، قاتل يا عريف خواهد بود.
اى على! در زير نور خورشيد و تابش آن با همسرت نزديكى مكن، مگر اين كه پرده‏اى آويخته باشى كه شما را مى‏پوشاند؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود تا پايان عمر در تيره‏بختى و تهى‏دستى خواهد بود.
اى على! ميان اذان و اقامه با همسرت نزديكى مكن؛ زيرا اگر ميانتان فرزندى تقدير شود، به خونريزى علاقه‏مند خواهد بود.
اى على! در نيمه شعبان با همسرت نزديكى مكن، زيرا اگر ميانتان فرزندى تقدير شود، بدْشگون خواهد بود و نشانى سياه بر چهره خواهد داشت.
اى على! با همسرت در آخرين روزهاى پاكى و در حالى كه تنها دو روز از او مانده باشد، نزديكى مكن؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود، عشّار يا ياورِ ستمگران خواهد بود و توده‏هايى از مردم به دست او به كام مرگ خواهند رفت.
اى على! چون روانه سفرى شدى، تا مسافت سه شبانه روز ره پيمودن، با همسرت نزديكى مكن؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود، يار هر ستمگرى خواهد بود كه بخواهد به تو ستمى برساند.
اى على! در نخستين ساعت شب، با همسرت نزديكى مكن؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود، اطمينانى نيست كه ساحر و از آنان كه دنيا را بر آخرت بر مى‏گزيند، نباشد.(3)
- توصيه هاي پاياني:
1- نزديكي در سفر حلال است و اشكال شرعي ندارد، و خصوصياتي كه در روايات كراهت آمده و نسبت به شب سفر حساسيت نشان داده است، به اين معنا نيست كه حتما خصوصيات گفته شده پيش مي آيد؛ البته مقصود انعقاد نطفه مي باشد. بلكه به اين معنا است كه زمينه پيدايش آن موارد، بيشتر است. در ضمن در روايت آمده كه در همان شبي كه به مسافرت رفتي، نزديكي نكن، نه اين كه در مسافرت نزديكي نكن: «يا علي إذا خرجت في السفر فلا تجامع أهلك تلك الليلة فإنه إن قضي بينكما ولد ينفق ماله في غير حق»(4) اي علي وقتي براي سفر خارج شدي در همان شب با همسرت نزديكي نكن كه اگر فرزندي منعقد شود مالش را در غير حق صرف مي كند.
2- به اين مسأله توجه داشته باشيد كه انجام نزديكي شبي كه به مسافرت رفته مي شود فقط كراهت دارد، اما اگر نياز جنسي بر انسان غالب شد، بحث اهم و مهم پيش مي آيد و كراهت در مقابل به گناه افتادن، جايگاهي ندارد. ضمناً كراهت فقط به شب سفر سرايت دارد نه صبح و ظهر و عصر روزي كه فردايش به مسافرت رفته مي شود.
3- اما در مورد علت كراهت نزديكي در شب مسافرت بايد بگوييم: هنگام آميزش زن و مرد بايد آرامش و امنيت فكري و روحي داشته باشند و هيچ گونه نگراني و اضطرابي در كار نباشد. اين مسأله مهمي است و در توليد مثل و سلامتي جسمي و رواني فرزند نيز تأثير بسزايي دارد؛ اما شبي كه انسان فردايش به مسافرت مي رود، از آرامش روحي و رواني برخوردار نيست!
پي نوشت ها:
1. حر عاملي، محمد بن حسن، وسائل الشيعه، مكتبة الاسلاميه، تهران. ج۲۰، ص۱۳2.
2. مجلسي، بحارالانوار، دار احياء التراث العربي، چاپ دوم، 1403ق. ج ۱۰۳، ص ۲۸۱.
3. ر.ك: حلية المتقين، فصل چهارم از باب چهارم.
4. شيخ مفيد، الإختصاص، انتشارات كنگره جهانى شيخ مفيد قم، 1413 ه.ق، ص 134.
موفق باشید.