پرسشگر محترم با سلام و تشکر از ارتباطتان با این مرکز؛
آنچه که امروزه در جامعه ما تحت عنوان های مختلفی از قبیل سر کتاب باز کردن ، طالع بینی ، ستاره بینی ، فالگیری ،بخت بینی یا بخت را بستن و یا باز کردن رواج دارد ، در قریب به اتفاق موارد مشتی خرافات و اراجیفِ شیادانی بیسواد است که از علوم باطنی هیچ سر در نمی‌آورند . تنها به فکر رسیدن به مطامع خود هستند . تهدیدات و اخطارهای آنان و نسخه هایی که می پیچند، ذره ای ارزش و اهمیت ندارد. رفتن پیش آنان هم طبق نظر برخی مراجع حرام است .
مدعیان این عرصه ، معمولا دروغ گویانی خطرناک یا افرادی روان پریش هستند .
آن ها معمولاً با بیان مسائل کلی که قابل انطباق با روحیات مختلف است ، یا با بیان یک سری مطالب متشابه سعی در جلب نظر مشتریان دارند. یا بر اثر حدسیات چیز هایی را بیان می‌کنند که به صورت اتفاق برخی واقع می‌شود . انسان‌ها خیال می‌کنند که پیشگویی‌های آن ها قطعی بوده است.هیچ یک از فال های مذکور از نظر عقل و شرع اعتباری ندارد. اما عقل به ما می گوید تصمیم گیری انسان باید بر اساس اندیشه و دور اندیشی و مشورت با عاقلان مؤمن صورت گیرد . سرنوشت انسان نباید با فال تعیین شود.
فال به تنهایی هیچ تأثیری در انسان ندارد. آنچه منشأ اثر است،‌ فکر و تلقی نادرست از فال است؛ یعنی کسی که به آن چه فالگیر می گوید، باور داشته باشد و به خود تلقین نماید، چه بسا خود را ببازد و با مشکلاتی مواجه گردد. امام صادق(ع) می فرماید: "تأثیر یا بی تأثیری فال بد در روان تو تابع موضعی است که در مقابل آن اتخاذ می کنی. اگر آن را ناچیز بدانی، ناچیز خواهد بود. اگر آن را مهم بپنداری ، مهم خواهد بود . اگر به آن ترتیب اثر ندهی، هیچ و بی اثر خواهد بود".(1)بنابراین هیچ اطمینانی به فال نمی توان داشت.
طالع‏بینی که با نگاه کردن در ساعت، روز، ماه و سال به دنیا آمدن یک شخص ، هم چنین نگاه کردن به اوضاع ستارگان در آن وقت ، حکم به آینده آن شخص می‏شود نیز اعتبار شرعی و علمی ندارد. بر اساس حدس و گمان است، اگر چه گاهی در برخی موارد مطابقت با واقع داشته باشد.
برای این که مسلمانان تحت تأثیر فال گیری و پیشگویی برخی شیادان قرار نگیرند، خویشتن را تسلیم نادانی‌ها و خرافات ننمایند. اولیای دین نه تنها پیروان خود را از این قبیل کارهای موهوم و زیانبار بر حذر داشته اند، بلکه پذیرش سخنان این قبیل افراد را مخالفت با تعالیم الهی خوانده اند.
هیثم بن واقد گوید: به حضرت صادق(ع) عرض کردم: بین ما اهالی جزیره مردی است که گاهی اشخاص در باره مالی که به دزدی رفته یا مفقود شده، از وی سؤال می کنند و او خبر می‌دهد. آیا مجازیم در این قبیل موارد از او پرسش نماییم؟ حضرت جواب داد که رسول اکرم(ص) فرمود: "کسی که نزد ساحر یا کاهن یا کذّاب برود و گفته او را قبول نماید،‌ با این عمل به کتابی که از طرف خداوند نازل گردیده، کافر شده است".(2)
در استفتائات بعضی از مراجع معظم تقلید آمده:
فالگیری و رمالی مطلبی است خرافی . مراجعه به رمال و فالگیر جایز نیست.(3) برای رفع احتمالات با پرداخت صدقه و دعا از جمله دعای«حسبی الله و کفی،و سمع الله لمن دعا ،لیس وراء الله منتهی»به مقصود خود برسید.

پی‌نوشت‌ها :
1. ثقه الاسلام كليني، الكافي، دار الكتب الاسلاميه، طهران، 1365 ه.ش .ج 8، ص 197.
2. مرتضی مطهری، داستان راستان،‌ ج 1، ص 136؛‌محمد تقی فلسفی، کودک، ج 1، ص 382،‌ به نقل از روضة کافی، ‌ص 293.
3. جامع المسائل، ج 1، ص 630، مسئله 2202؛ آیت الله مکارم، استفتائات جدید، ص 156، س 563؛آیت الله خامنه‌ای ، رساله اجوبه الاستفتاات ، س 1229 .