با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
تعبير اول در هيچ يکي از آموزه‌هاي وحياني، فلسفي، عرفاني و مانند آن ذکر نشده و مفهوم معقولي هم براي آن نخواهد بود.
اما تعبير دوم: به نحوي در حکمت صدرائي مطرح شده است، زيرا بر اساس مباني حکمت صدرائي نفس در ابتدا داراي وجود جسماني است . در اثر استکمال وجود جسماني و مادي آن به وجود مجرد و غير مادي تبديل مي‌شود. (1)
نفس انسان خاستگاه جسماني دارد، يعني بر اثر حرکت جوهري از يک پديده مادي موجودي مجرد و فرامادي به نام نفس به وجود مي‌آيد، اين را مي‌توان از همان چيزي دانست که در پرسش اشاره شده. در جايي از روايات و يا آموزه‌هاي عرفاني چنين تعبيري نيامده، ولي شايد بتوان گفت جان ايجاد کننده و گوينده آن واژه است، يعني جان آدمي از خداوند طلب آمرزش و گذشت مي‌کند که معناي استغفار نيز همين است.
پي‌نوشت:
1. نتايج کلامي حکمت صدرايي، ص 214.