با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
معمولاً علاقه هايي که از طريق فضاي مجازي(اينترنت، اس ام اس، تلفن و..) بدون ديدن طرف مقابل ايجاد مي شود و قبل از اينکه به صورت منطقي تصميم به ازدواج بگيرند ، ايجاد مي شود و وابستگي ها و احساسات که در کنار علاقه ايجاد مي شود، از واقعيت ها به دور است . ريشه در وابستگي هاي عاطفي، رواني و غريزي دارد كه به صورت انحرافي متوجه جنس مخالف مي شود. اين نوع علاقه هاي مجازي باعث پنهان ماندن شخصيت اصلي و واقعي افراد مي شود كه حتي در صورت ازدواج نيز موفق نخواهد بود . با آشکار شدن شخصيت اصلي، مشکلات و اختلافات شروع مي شود. همچنين در صورت عدم ازدواج هم در زندگي با فردي ديگر لذت و آرامش كامل را نخواهيد داشت. آنچه انجام داده ايد، مسئله اي است كه ريشه در نياز طبيعي دارد، اما اين نياز در مسير نادرستي سير كرده است .اما حکم شرعي چت کردن :
صحبت كردن زن و مرد يا دختر و پسر نا محرم اگر مفسده‏اى نداشته باشد و خوف وقوع در حرام نباشد و از روى شهوت صورت نگيرد، اشكالى ندارد.(1)
گفتگو از طريق اينترنت يا تلفن اگر مفسده اي نداشته باشد، اشکالي ندارد . ولي اگر حرف هاي شهوي مطرح شود ، يا از گفتگو و چت کردن شهوت ، تهييج شود ،جايز نيست و بايد از آن پرهيز شود .
صحبت كردن هاي غير ضروري از مناسب ترين زمينه هاي جايگاه هاي نفوذ شيطان است. ناخود آگاه انسان را به روابط غير اخلاقي سوق مي دهد .
اين گونه گفتگوها اگر در آغاز هم قصد سوء و خلاف و لغزشى در ميان نباشد، در ادامه راه به مسير نادرست مى‏انجامد.
به همين خاطر برخي مراجع در خصوص چت آن را به طور مطلق داراي اشكال دانسته و گفته اند: با توجه به اينکه ارتباط و نامه نگاري دختر و پسر نامحرم، چه از طريق شبکه اينترنت و چت و چه از راه هاي ديگر غالبا منشأ فساد است ، جايز نيست . چت کردن با نامحرم بدون ضرورت اشکال دارد و گناه است.(2)
جاذبه جنسي و طبيعي دختر و پسر به ويژه در سنين جواني، زمينه انحراف ارتباط‌ها را فراهم مي‌سازد و ارتباط‌ها را تحت تأثير قرار مي‌دهد. بر اين اساس، دين به ما هشدار مي‌دهد که هرگاه دو غير همجنس، در قالب هر ارتباطي در مکاني خلوت و دور از ديد ديگران قرار گيرند، شيطان روابط صحيح را تهديد خواهد کرد.
به تعبير مولانا:
نفس اژدرها است،او کي مرده است از غم بي آلتي افسره است
عذاب وجدان شما علامت بسيار خوبي است . حاکي از وجود ايمان درون قلب شماست . حکايت از وجدان بيدار و حضور فعال نفس لوامه است. علت شکنجه رواني ارتکاب گناه است. يکي از کارشناسان غربي مي‏گويد: شکنجه‏هاي وجدان اخلاقي بسيار جانگاه و توان‏فرسا و گاهي صورت پشيماني به خود مي‏گيرد که آن را جز با جبران خطا يا فديه نمي‏توان آرام کرد. به همين جهت آمرزيدن گناهان در اديان داراي مقامي مهم مي‏باشد.(3)
فکر گناه، مانند کابوس وحشتناکي بر روح گناه کار سايه مي‌افکند . زنجير اعمال گذشته همچون طوق سنگيني بر دست و پاي او پيچيده است. احساس گناه و ندامت محصول نداي وجدان است . شايد سخن امام علي(ع) ناظر به اين حالت نفساني باشد : «يک ساعت شهوت‌راني اندوه طولاني را در بر دارد».(4)براي رهايي از شکنجه وجدان، اسلام درهاي توبه و استغفار و کفارات را به روي گناهکاران گشوده است. وقتي با خدا خلوت كردي و به دعا و مناجات مشغول شدي، گناهان و معصيت‏هاي گذشته خود را به ياد آور . به زبان اعتراف و اقرار كن . از خدا عفو و مغفرت طلب نما. امام باقر(ع) فرمود: "واللَّه ما ينجو من الذّنب ألاّ من أقربه؛(5) سوگند به خدا! جز آن كه به گناه اقرار كند، نجات نيافت"
قرآن مجيد با بيان لطيف خود گناهکاران را به سوي خدا دعوت مي‌کند . به آن ها قول مي‌دهد که مي‌توانند خود را از زندگي گذشته به کلي جدا کنند و زندگي نو را آغاز نمايند.(6)
اين آيه نويد مي‌دهد راه به روي همه باز است. جنايتکار معروف تاريخ اسلام و قاتل حمزه سيدالشهدا هنگامي که مي‌خواست مسلمان شود، مي‌ترسيد که توبه‌اش پذيرفته نشود؛ زيرا گناه او بسيار سنگين بود. جمعي از مفسران مي‌گويند: دستور توبه، درهاي رحمت الهي را به روي گشود.(7) بر اين اساس در اسلام يأس از رحمت الهي مردود اعلام شده و آن را از گناهان بزرگ شمرده‌اند.
قرآن مجيد مي‌فرمايد: «نااميد از رحمت الهي نمي‌شود مگر کسي که کافر است».(8) گناهکار هر قدر آلوده باشد، نبايد خود را از فيض رحمت الهي نااميد بداند. لقمان به فرزندش مي‌گويد: «به خدا چنان اميدوار باش که اگر گناه جن و انس را بياوري، به تو رحم کند».(9)
بر اساس روايات، توبه آثار گناهان را محو مي‌کند . در اين صورت دغدغه‌اي براي گناهکار باقي نمي‌ماند. امام باقر(ع)مي فرمايد: «التائب من الذنب کمن لا ذنب له؛(10) کسي که از گناه توبه کند، مانند کسي است که گناه نکرده باشد».
در صورت تحقق توبه از انسان شکي نيست که خداوند آن را مي‌پذيرد. اين بشارت را خداوند در قرآن داده است: «هو الّذي يقبل التوبة عن عباده و يعفو عن السيئات؛(11) خدا است که توبه بندگانش را مي‌پذيرد و گناهان آنان را عفو مي‌نمايد».اظهار پشيماني در پيشگاه الهي دستور خاصي ندارد. مهم عزم بر ترک گناه و ندامت و پشيماني دروني است .
گناه هراندازه بزرگ و زياد باشد، بزرگ تر و زياد تر از رحمت و بخشش خداوند نيست، پس با توجه به لطف بيکران الهي، جاي يأس و نااميدي نيست.
ذهن خود را درگير گذشته نكنيد، اما بايد از گذشته درس گرفته و مراقب باشيد تا در آينده مرتكب اين گناه، يا هر گناه ديگري مانند آن نشويد، زيرا همان گونه كه در روايات آمده، توبه كردن از گناه، سخت تر از بازداشتن خود از گناه است. بايد بسيار مراقب باشيد كه توبه خود را با انجام دوباره آن گناه خراب نكنيد. ضمناً انجام كارهاي نيك هم مي تواند گناه گذشته را محو كنند.
مناسب است کسي که مي‏خواهد توبه کند دعاهاي توبه‏اي را که از ائمه معصومين: وارد شده‏ است، به ويژه دعاهاي صحيفه سجاديه، مخصوصاً دعاي 31 و يا مناجات خمسْ عشر، به‏ خصوص مناجات تائبين را بخواند.
پي نوشت ها :
1.توضيح المسائل مراجع , ج 1 ،مسئله 889.
2. آيت الله مکارم ،استفتا آت ،ج 3،ص257، س 683؛ احکام بانوان، ص 195،آيت الله بهجت ،استفتاآت ،ج4 ،سوال 5302.
3. محمد‌تقي فلسفي، کودک، ج 1، ص 418.
4. بحارالانوار، ج 75، ص 45.
5.نورالثقلين، ج 4، ص 157.
6. زمر (39) آيه 53.
7. اقتباس از تفسير نمونه، ج 19، ص 502.
8. يوسف (12) آيه 87.
9. اصول کافي، ج 3، ص 109.
10. همان، ج 4، ص 168.
11. شورى (42) آيه 25.