ما همیشه دعا میکنیم خدایا همهی مریضها رو شفا بده درصورتیکه هیچوقت امکان ندارد و میگوییم اللهم اشفع کل مریض یا اللهم اغن کل فقیر
چرا نمیگوییم کسانی که در صلاحشان است؟(البته خدا خودش می فهمه)
پاسخ:
خداوند به تكتك مخلوقاتش علاقه دارد و براي آنها ارزش قائل است. زمان دعا كردن بايد اين كار را با اعتقاد و ايمان كامل انجام دهيد و برای همگان دعا کنید؛ چون دعای عمومی ظرفیت معنوی انسان را بالا میبرد.
در دعاى ابوحمزهى ثمالى از قول امام سجاد علیهالسلام اينطور عرض مىشود: «و ليس من صفاتك يا سيّدى أن تأمر بالسّؤال و تمنع العطيّة و انت المنّان بالعطيّات على اهل مملكتك». (1) از صفات تو نیست که به بندگانِ خودت دستور بدهى كه از تو بخواهند، اما بنا داشته باشى كه خواستهى آنها را عملى نكنى؛ اين امكان ندارد.
فلسفه «فراشمولی» (تعمیم) در دعا:
اول) تعمیم دادن و عمومیت بخشیدن به دعا (برای همه دعا کردن) از آداب آن بهحساب میآید. امام صادق (ع) میفرماید: «هرگاه یکی از شما دعا کند؛ عمومیت دهد و همه را دعا کند، زیرا به اجابت نزدیکتر است». (2)
دوم) علاوه بر آن، تعمیم دعا، بیانگر عاطفه و نوعدوستی و همدردی با دیگران است. کسی که دلسوزانه برای بیماران و فقراء دعا میکند، از این طریق محبت خود را اظهار میکند.
امام باقر (ع) در تفسیر آیه: «دعای کسانی را که به خدا ایمان آورده و کردار پسندیدهای دارند، اجابت مینماید و از فضل خود به آنان زیادتر میدهد» (3)، میفرماید: «مراد مؤمنی که برای برادر غایب خود دعا میکند، پس فرشتهای به او خطاب میکند: به سبب محبتی که به او داری، مانند آنچه برای او درخواست کردهای، برای تو نیز خواهد بود». (4)
سوم) هرچند در جامعه همیشه گرفتاری و بیماری وجود داشته است؛ اما کم شدن ناهنجاریهای اجتماعی و بهداشتی بعید نیست. اگرچه باید واقعگرایانه عمل کنیم؛ اما باید آرمانی فکر کنیم و به دنبال ایجاد جامعهای بهدوراز هرگونه ناهنجاریها و کاستیها باشیم. این خواسته، در دعا در درگاه الهی نمودار میشود. از خدا میخواهیم که هرگونه بیماری و فقر و آفت از جامعه اسلامی رخت بربندد؛ و این تقاضای معقولی است که بیانگر آرمانگرایی مسلمانان است.
چهارم) دعاهای بزرگ و همگانی نشانه بزرگی و بزرگواری روح دعاکننده است. آدمی در دعای گسترده، از خودمحوری خارجشده و به افقهای دوردست نظر می افکند. بر این اساس در نماز نیز سلام ما بر همه بندگان صالح و شایسته است. (5)
نکته پایانی:
خداوند کلیدهای گنجینههای خویش را در دستان تو گذاشته است! چراکه به تو اجازه داده است که از او بخواهی؛ پس هرگاه بخواهی میتوانی درهای نعمتش را با دعا بگشایی و ریزش باران رحمتش را طلب کنی؛ حال که میتوانی دعا کنی، چرا مانند فاطمه (س) بر همه دعا نکنیم؟!
برای مطالعه بیشتر:
1. محمد سبحانی نیا؛ دواشناسی (پرسشها و پاسخها 5)؛ ناشر: هستی نما؛ چاپ اول؛ تهران، زمستان 1387.
2. غلامرضا حاتمی؛ دعا؛ ناشر: انتشارات کتاب شفاء؛ چاپ اول؛ مشهد 1388.
پینوشتها:
1. طوسى، محمد بن الحسن؛ مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، ج 2، ص 583؛ ناشر: مؤسسه فقه الشيعة؛ چاپ: اول؛ بيروت:1411 ق.
2. ثقهالاسلام كليني، الكافي، ج 2، ص 487؛ الناشر: دار الكتب الاسلاميه، طهران، سنه النشر/1365 ه.ش.
3. شوری (42)، آیه 26.
4. ابن فهد حلی، عدة الداعی، ص 158؛ ناشر: دار الکتاب الاسلامی، 1407 ه ق.
5. محمد سبحانی نیا؛ دواشناسی (پرسشها و پاسخها 5)؛ ص 11؛ ناشر: هستی نما؛ چاپ اول؛ تهران، زمستان 1387.