در مورد تیره ی بنی مخزوم توضیح بفرمایید.
تیره ی بنی مخزوم یکی از تیره‌‌های قبیله بزرگ قریش در مکه بود. مسعودی در مروج الذّهب، تیره‌‌های آن را بالغ بر 25 تیره می داند. علاوه بر آنها؛ بنی امیه، بنی‌‌هاشم، بنی سهم، بنی اسد، بنی زهره، و امثال آن از این نمونه است. چون جدّ بزرگشان یکی بود، عمو زاده حساب می شدند. امیرالمومنین علی (ع) آنها را گل خوشبوی قریش معرفی می کند. ولی دو تا از بزرگان آنها متاسفانه نقش تخریبی داشتند؛ یکی ولید بن مغیره ی مخزومی، که در زمان بعثت پیامبر (ص) بزرگ قبیله ، و بسیار ثروتمند بود. چنانکه قرآن مجید در بیان بهانه گیری مخالفان می فرماید: وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ هَذَا الْقُرْآنُ عَلَى رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيتَينِ عَظِيمٍ(الزخرف/31) و گفتند: «چرا اين قرآن بر مرد بزرگ (و ثروتمندي) از اين دو شهر (مکه و طائف) نازل نشده است؟!»
مقصود از این دو مرد بزرگ؛ ولید بن مغیره پدر خالد بن ولید معروف در مکه ، و عروه بن مسعود ثقفی عموی مختار، در طائف بود.
در آیه دیگر که شأن نزولش ولید بن مغیره است، خداوند متعال آنها را تهدید و توبیخ می کند و می فرماید: (ذَرهُم ) اینها را رها کن، من به تنهایی به حساب اینها می رسم، به اینها مال و اولاد و ثروت دادم، ولی بازهم آرزوی بیش از این دارند.
در حکمت 120 نهج البلاغه امیرالمومنین علی (ع) بنی‌‌هاشم را بر همه ی این تیره‌‌ها ترجیح می دهد، و می فرماید: بنی مخزوم ریحانه ی قریش است، تُحبّ حدیثَ رجالِهم و نکاح فی نسائهم. اما بنو عبدالشمس و ابعدها رأیاً و امنعها لما وراء ظهورها. و اما نحن فأبذل لما فی ما ایدینا ( ما از همه بیشتر بخشندگی داریم) و اسمح عند الموت بنفوسنا. ( و موقع مرگ از جانمان مضایقه نمی کنیم). و هُم و اکثروا و امکروا و انکروا (آنها بیشتر، فریبکار و بدترند) و نحن افصحُ و انصحُ و اصبحُ (ما از همه فصیح تر، خیرخواه تر و در ملاقاتها خوش رو تریم.)
