درباره شخصیت حضرت عبدالعظیم حسنی و علت حضورشان در شهر ری توضیح بفرمایید.
عبدالعظیم حسنی از نسل امام حسن مجتبی(ع) بوده است، ولی در نیمه دوم قرن دوم هجری یعنی در زمان امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) زندگی می کرده است.
از روات و محدّثان و از شاگردان امام جواد(ع) و امام هادی(ع) بوده است و احادیثی از ایشان نقل شده است. کسی بوده که با تمام مقام و عظمتی که از نظر شخصیت و فضیلت داشته است؛ یک روز خدمت امام هادی(ع) رسید و دینش را به امام هادی(ع) عرضه کرد. آن زمان معمول بود که شیعیان می آمدند و دینشان را به محضر امام(ع) عرضه می کردند. از خداشناسی و نبوت و امثال اینها می گفتند و تائیدیه می گرفتند. امام هادی(ع) عقایدش را تأیید کرد و فرمود: خدا تو را به همین عقائد ثابت بدارد.
عبدالعظیم حسنی چون از طرف حکومت تحت تعقیب بود و می بایست دائما مکانش را تغییر دهد و در این انتقال و جابه جایی‌ها به شهر ری سفر کرد. آن زمان در شهر ری شیعیانی ساکن بودند. در سرداب یکی از شیعیان زندگی مخفی داشت. شیعیان کم کم با او آشنا شدند و نزد او رفت و آمد می کردند، تا آنکه در همان جا از دنیا رفت.
درباره شخصیت و عظمت ایشان، از طرف آستان مقدس عبدالعظیم حسنی، کتابهای مستقلی تالیف شده است. همچنین موسسه دارالحدیث کتابهایی در این زمینه دارد.
