قبايل پراكنده در حجاز قبل از اسلام چگونه دور هم زندگي مي كردند؟
زندگي خوبي نداشتند و امنيت اجتماعي وجود نداشت و تنها چهار ماه از سال را از جنگ دست مي كشيدند كه از يادگارهاي حضرت ابراهيم (ع) بود. تصور اين زندگي براي ما مشكل است ولي يك نكته مهم است و آن اين كه اعراب يك دلخوشي داشتند كه ما آقا بالاسر نداريم و كسي به ما فرمان نمي دهد.
آن ها شهر نشيني را تحقير مي كردند و دوست داشتند هر طوري كه مي خواستند زندگي كنند. ولذا مي گويند كه اسكندر مقدوني شامات را گرفت و قصد كرد كه عربستان را بگيرد. بزرگان قومش جمع شدند تا او را از اين كار منصرف كنند. گفتند كه اگر چنين كني جز مردمي نافرمان و عصيانگر نصيبت نخواهد شد. اين جا از معدود نقطه هاي دنيا است كه سابقه استعمار تا زمان ما كه انگلستان به آن جا رفت نداشته است.
به همين جهت بود زماني كه پيامبر (ص) زكات را واجب كرد برخي از آن ها در برابر اين كار مقاومت كردند و اين كار را باج دادن مي دانستند.
