چرا گروه هاي ناكثين، قاسطين و مارقين به اين نام معروف شدند؟
اين سه گروه، به ترتيب تاريخي عبارتند از ناكثين (آتش افروزان جنگ جمل) يعني طلحه زبير و عايشه و همراهان آن ها، قاسطين يعني معاويه و همراهان و هواداران او و مارقين يعني خوارج.
علت نامگذاري بدين شرح است:
طلحه و زبير و عايشه و همراهان آن ها با امام علي (ع) بيعت كرده بودند و خلافت ايشان را به رسميت شناخته بودند و حق تمرد نداشتند ولي آن ها بيعت خود را نقض كردند و در بصره غائله آفريدند؛ بنابراين ناكثين يعني عهد شكنان.
قاسطين نيز به معناي ستمگران است و بدين جهت به معاويه و شامي ها قاسطين گفته مي شود كه با امام علي (ع) دشمني كردند و نهايتا فاجعه جنگ صفين پيش آمد. آن ها ستمگري كردند و در برابر حكومت مشروع امام جبهه گرفتند.
به خوارج نهروان كه نهايتا با آن ها نيز جنگي پيش آمد مارقين گفته مي شود يعني از دين خارج شدگان؛ اين برگرفته از پيش گويي پيامبر اسلام است كه به بعضي از سران اين ها كه در بعضي از صحنه ها تمرد كردند فرمودند كه مثلا اين شخص پيرواني خواهد داشت كه ادعاي دينداري خواهند كرد و دين از گلوي اين ها پايين نخواهد رفت و از دين خارج مي شود؛ همانگونه كه تير از كمان خارج مي شود.
مجموع اين سه گروه در پيش گويي هاي رسول خدا (ص) آمده است كه به امام علي (ع) فرمود: يا علي! با سه گروه، خواهي جنگيد؛ ناكثين و قاسطين و مارقين. در بيانات امام علي (ع) نيز به همين پيشگويي رسول خدا اشاره شده است.
