امام سجاد(ع) در واقعه حره كجا بودند و چه نقشي را ايفا كردند؟
فاجعه حره، شورشي است كه دو يا سه سال بعد از شهادت امام حسين(ع) كه در آن، مردم مدينه بر ضد حاكم مدينه شورش كردند و او را از شهر بيرون كردند و اصطلاحا اعلام استقلال كردند. وجه تسميه آن واقعه به حره نيز از اين جهت است كه زماني كه مدينه را محاصره كرده بودند مردم دور شهر را خندق كنده بودند و سپاه يزيد كه براي سركوبي شورشي ها اعزام شده بودند نمي توانستند به داخل شهر نفوذ كنند. يكي از بزرگان بني اميه كه در داخل شهر بود به آن ها خيانت كرد و به سپاه يزيد گفت كه شما از حره بني واقم مي توانيد به داخل شهر نفوذ كنيد. حره به سنگ هاي سوخته و آتشفشاني گفته مي شود. كوه هاي اطراف مدينه اين گونه است و هر كدام نامي داشته كه يكي از آن ها حره بني واقم بود.
امام سجاد(ع) آن زمان در مدينه بود ولي در اين شورش شركت نداشت. آن انقلابيون با حضرت مشورت نكرده بودند و حركتشان نيز شيعي نبود و اگر سركوب نمي شدند معلوم نبود چه حكومتي مي خواستند تشكيل دهند.
از طرف ديگر پيدا بود كه اين حركت محكوم به شكست است و يك شهر از عهده يك حكومت و لشكر آن بر نمي آيد و امام سجاد(ع) نيز از روز اول در اين حركت مداخله اي نداشت. همچنين يزيد دستور داد كه كار به امام سجاد(ع) نداشته باشند. ممكن است شنيده بود كه امام(ع) در اين جريان مداخله ندارد ولي تحليل ما اين است كه نمي خواست دوباره بدنامي دوباره اي براي خود و بني اميه درست كند.
در آن فاجعه، خانه امام سجاد(ع) تبديل به يك پناهگاه شد و امام(ع) به چهار صد خانواده در آن چند روزي كه شهر را به آتش كشيدند و مال وناموس مردم را به تاراج بردند پناه داد و از آن ها پذيرايي كرد.
