چرا شیعه را مذهب جعفری می نامند ؟
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
در ابتدا بايد گفت: همه امامان شيعه براي اسلام خدمت كردند و در اين راه زحمات طاقت فرسايي را متحمل شدند ، اين زحمات در قالب هاي مختلف، مانند قيام، صلح، سكوت و فعاليت ها سياسي وفر هنگي ظهور نمود ،بدينسان بايد گفت: علت اينكه به مذهب ما "مذهب جعفري "گفته مي شود، اين نيست كه امامان ديگر براي اسلام خدمت نكرده اند بلكه سبب ناميده شدن اين مذهب به مذهب جعفري، آن است كه دوره زندگي امام صادق(ع) مصادف بود با اواخر حكومت امويان و اوايل خلافت عباسيان و به سبب درگيريها و اختلافاتي كه ميان اين دو خاندان به وجود آمده بود؛ فرصت خوبي براي فعاليتهاي فرهنگي پديد آمد كه امام صادق(ع) از آن بهره گرفت و شيعه را توسعه داد.امام با تشكيل حلقات درس و تبيين معارف و مباني تشيع، به نشر و تبليغ اسلام پرداخت و روايات بسيار زيادي را بيان فرمود. به همين جهت حيات مجددي در كالبد شيعه دميده شد و معارف و احكام شيعه بيش از هر زماني مطرح گرديد و نظم و ترتيب خاص و ارزندهاي به شيعه داده شد. بدين جهت اين مذهب را به امام جعفر صادق(ع)منسوب مينمايند. زيرا علاوه بر تحكيم مباني آن، عمده احاديث اين مذهب نسبت به امامان ديگر - از اين امام بزرگوار نقل شده است. جالب اين كه در مجلس درس ايشان افراد زيادي شركت ميكردند. برخي از آنان مانند ابو حنفيه، مالك بن انس، جابر بن حيان و زرارة بن اعين، از اركان و بزرگان اهل سنت و شيعه به شمار ميآمدند.(1) مرحوم جعفرشهيدي مي نويسد:" آنكه در اخبار فقه شيعه تتبع كند خواهد ديد روايتهاى رسيده از امام صادق (ع) در مسائل مختلف فقهى و كلامى مجموعهاى گسترده و متنوع است و براى همين است كه مذهب شيعه را مذهب جعفرى خواندهاند. گشايشى كه در آغاز دهه سوم سده دوم هجرى پديد آمد موجب شد مردم آزادانهتر به امام صادق (ع) روى آورند و گشودن مشكلات فقهى و غير فقهى را از او بخواهند. ... دانشمندان از هيچ يك از اهل بيت رسول خدا به مقدار آنچه از ابو عبد الله روايت دارند نقل نكردهاند، و هيچ يك از آنان متعلمان و شاگردانى به اندازه شاگردان او نداشتهاند، و روايات هيچ يك از آنان برابر با روايتهاى رسيده از او نيست. اصحاب حديث نام راويان از او را چهار هزار تن نوشتهاند. نشانه آشكار امامت او خردها را حيران مىكند و زبان مخالفان را از طعن لال مىسازد." (2)
پي نوشت ها:
1. رك : محمدجواد مشكور، تاريخ شيعه و فرقههاي اسلام تا قرن چهارم، بي نام، ص 106 – 105، رك:مهدي پيشوايي، سيره پيشوايان، قم، موسسه امام صادق (ع)، 1379ش ،چاب يازدهم، ص359.
2. جعفر شهيدى، زندگانى امام صادق، بي نام، ص61،ر.ك: رسول جعفريان، حيات فكري و سياسي امامان شيعه، قم، انتشارات انصاريان، 1384ش، چاپ هشتم، ص 345.
موفق و موید باشید
