سلام.خسته نباشید
می خواستم بدونم عشق زمینی (هم دانشگاهی)منافاتی با خدا داره؟من این احساس رو دارم که انسان باید عاشق خدا باشه پس چرا خدا موجودی به نام دختر افرید.اگه می شه راهنماییم کنید که اصلا فکر کردن به عشق زمینی درسته یا نه؟
با سلام و شادباش فرا رسيدن سال نو و تشکر از ارتباط¬تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسش گر گرامی عشق زمینی به طور کلی غلط و غیر شرعی نیست ، و باید در عشق های زمینی تفصیل بدهیم:
اگر عشق زمینی شرعی باشد و از راه شرعی نیز حاصل شود هیچ اشکالی ندارد و هیچ منافاتی با عشق به خدا ندارد،که این عشق از راه ازدواج حاصل می شود و حتی این عشق و علاقه را خود خدا در دلها می اندازد. چگونه خدا خود کاری کند که با عشق به خودش منافات داشته باشد؟! خداوند در قران می فرماید:وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُون(1)
و از آيات الهى است كه از جنس خودتان براى شما همسرانى آفريد تا به وسيله آنان آرامش يابيد و بين شما مودّت و رحمت قرار داد كه در اين كار، نشانههايى براى اهل تفكّر هست.
پس مودت و عشق را خدا قرار می دهد و این قطعا انسان را به خدا نزدیک تر نیز می کند. چون ازدواج عمل به دستور اوست و این ازدواج حال عبادت و معنویت انسان را بیش از پیش می سازد، البته این علاقه تازمانی مورد تایید است که خواسته های این معشوقه ها با خواست خدا تنافی پیدا نکند و از ما درخواست حرامی نداشته باشند.تا همین جا معلوم شد که آفرینش دختر بیهوده نیست. بلکه کاملا در راستای کمال و سعادت هم دختر و هم پسر است.
اما اگر این عشق بدون وجه شرعی و بدون محرمیت او بدون ازدواج باشد، مثلا از راه دوستی حرام با هم دانشگاهی،مسلما علاوه بر حرمت و عذاب اخروی ،مانع بزرگی است از عشق به خدا و با عشق به خدا تنافی دارد، و کم کم لذت عبادت و معنویت را از انسان می گیرد و انسان را از خدا دور می کند. و به شیطان و گناه های بزرگ تر نزدیک می سازد.
پی نوشت:
1. روم(30)آیه 21.
