پاسخ ارائه شده به سؤالِ یک پرسشگر با مشخصات خاص است. در صورتی که سؤال یا ابهامی برای شما ایجاد شده از طریق درگاه های پاسخگویی پیگیری فرمائید.

با سلام . 1-هنگام دوره حیز(قائدگی) زن ،نزدیکی زن و شوهر از پشت زن و ریختن منی در بیرون چه حکمی دارد و ما چند بار این کار را کردیم اگر گناه هست چکار کنیم تا گناهان ما شسته شود؟ 2-شوهرم 11سال قبل موقع نامزدی در ماه رمضان با من بازی کرد فقط به قسط بازی نه خروج منی . بدون دخول بی اختیار منی ازاو خارج شد حکم روزه او چیست و آیا باید کفاره بدهدو چقدر؟با تشکر

نزدیکی کردن با همسر از پشت در ایام عادت و در غیر آن از پشت اشکال ندارد، ولی در حیض کراهت شدید دارد مخصوصا در صورتی که زن راضی نباشد، البته اگر این کار موجب اذیت زن شود حرام است.(1)
پی نوشت:
1. آیت الله خامنه ای، جزوه نکاح، تدوین جامعه الزهراء (س)، ص45.

پرسش: شوهرم 11سال قبل موقع نامزدی در ماه رمضان با من بازی کرد فقط به قصد بازی نه خروج منی . بدون دخول بی اختیار منی از او خارج شد حکم روزه او چیست و آیا باید کفاره بدهد و چقدر؟با تشکر

پاسخ:
1. در سه فرض خارج شدن منی باعث می شود روزه باطل شود:
الف) به قصد خارج شدن منی با همسرش ملاعبه نماید، سپس منی خارج شود.
ب) عادت مرد این باشد که بعد از معاشقه و بازی منی از وی خارج می شود، گرچه قصد خارج شدن منی را نداشته باشد، ولی منی از وی خارج شود.
ج) نه به قصد خارج شدن منی ملاعبه کرده و نه عادتش خارج شدن منی بعد از ملاعبه باشد، ولی بعد از رسیدن به حالت لذت، توانایی جلوگیری از خارج شدن منی را داشته، ولی جلوگیری نکند. در این سه فرض روزه باطل می شود، و لازم است قضای آن را به جا آورد.
در غیر سه فرض مذکور، اگر ملاعبه به قصد بیرون آمدن منی صورت نگرفته باشد و عادت شخص این نباشد که بعد از ملاعبه از وی منی بیرون می آید، و توانایی جلوگیری خارج شدن منی را نداشته باشد، ولی اتفاقا و بی اختیار از وی منی خارج شود، روزه شخص صحیح می باشد.
2. چنانچه شخص علم داشته باشد که استمنا و بیرون آوردن منی جزو مبطلات روزه است، یا جاهل بوده، اما در فراگیری مسائل دینی کوتاهی کرده باشد، کفاره هم بر او واجب می شود. اما اگر نمی توانسته مسأله را یاد بگیرد و یا غافل بوده و احتمال نمی داده که استمنا و بیرون آوردن منی روزه را باطل می کند، کفاره واجب نیست. و کفاره ماه آن این است که یا شخص شصت روز روزه بگیرد و یا شصت فقیر را سیر کند، و یا به هر کدام یک مد طعام (750 گرم گندم) بدهد، و چنانچه پیدا کردن شصت فقیر برای شخص مقدور نباشد می تواند وجه آن را به دفتر مراجع تقلید تحویل دهد تا به نیابت از او به فقرا طعام دهد.(1)
پی نوشت:
1. امام خمینی، توضیح المسائل، ص244، مساله 1595، ص252، مساله 1659، 1660. مطابق با فتوای آیت الله خامنه ای.