سایت همسریابی

ازدواج نقطه عطف زندگی انسان است. تا حدود زیادی بدبختی و خوشبختی انسان در دنیا و چه بسا در آخرت بستگی به موفقیت و یا شکست در این امر مهم و حیاتی است. بنابراین باید در انتخاب همسر و شریک زندگی خود دقت زیادی کرد. اسلام در انتخاب همسر، راه و روش همسریابی را ارایه نمی کند، بلکه فقط معیارها و ملاک های انتخاب همسر مناسب را بیان می کند، از جمله؛ تدین و دین دار بودن فرد، اخلاق نیک، شرافت و اصالت خانوادگى، عقل، تناسب همتایى و کفو همدیگر بودن که از حساس ترین نکاتى است که باید در انتخاب همسر مورد توجه قرار گیرد.
اما راه های شناخت ملاک ها:
اقدام براى شناسایى ملاک هاى فوق و اطلاع یافتن از وجود آن ها در یک فرد، اینترنت و سایت های همسریابی محل مناسبی برای این امر نیستند، زیرا اطلاعاتی رد و بدل می شود که بیش تر مواقع نوعی اغراق آمیز بوده و واقعیت ندارند.
کسی که اطلاعاتی درباره دنیای مجازی اینترنت داشته باشد، از این طریق اقدام به انتخاب همسر نمی کند. چون در این سایت ها آگاهی های ازدواج درباره فرد و فرهنگ وی عملاً به دست نمی آید یا غیر واقعی است.
بنابراین مطمئن ترین راه های شناخت این ملاک ها عبارتند از:
1- تحقیق و بررسى از خانواده و چگونگى روابط خانوادگى و فامیلى. چون هر فردى تحت تأثیر محیط خانواده به دنیا آمده و رشد کرده است و از آن فضاى فرهنگى و اجتماعى تأثیر پذیر بوده و هست.
2- تحقیق و شناسایى دوستان و نزدیکان و رفقاى صمیمى در محل زندگى و سکونت، محل درس و محل کار.
3- گفتگوى مستقیم (ولى تحت نظارت خانواده هاى دو طرف) با یکدیگر و اطلاع یافتن از نقطه نظرات همدیگر درباره مسائل مختلف و آنچه در آینده مى تواند در زندگى مشترک تأثیرگذار باشد و کسب اطلاع از میزان اهتمام شخص نسبت به ملاک ها و معیارهاى معرفى شده.
با توجه به مطالب فوق روشن می شود: همسریابی از طریق سایت های همسریابی که دنیای مجازی است و بسیار از حقایق در آن پنهان و مخفی است، برای مسئله مهمی مانند ازدواج و زندگی دائمی و همیشگی در کنار همسر، چندان مناسب و موثر نیست. بهترین و مطمئن ترین نوع ازدواج ها برای دختران، از راه خواستگاری رسمی و به شکل سنتی و با اطلاع خانواده ها است.
در صورتی که تصمیم خود را در این زمینه گرفته اید، مطالبی را در قالب نکات زیر تقدیم می داریم:
1. لازم است که با توجه به ناشناخته بودن فضای اینترنت و سوء استفاده های احتمالی، مراقبت زیاد صورت گیرد. کسانی که از این طریق فریب خورده اند، کم نیستند.
2. اگر به هر دلیلی راهی جز رجوع به سایت های همسر یابی ندارید ،با پرس و جو از سازمان ملی جوانان شهرتان سایت های معتبر و تحت نظارت این سازمان را شناسایی کنید.
3. بیش تر افرادی که وارد این سیستم می شوند، به دنبال دوستیابی به این تکنولوژی پناه می برند یا افرادی گوشه گیر هستند که سعی دارند خلاء اجتماعی و عاطفی خود را با یک ارتباط چنینی پر کنند؛ ارتباطات برای این دست از افراد به دلیل روشن نبودن هویت واقعی خود برای فرد مقابل لذت بخش است، زیرا فرد در این گونه روابط می تواند برای خود یک هویت آرمانی و دلخواه که گاهی بسیار دور از هویت و شخصیت اصلی اوست، ترسیم و ایفای نقش کند. اصلا بعضی قصد ازدواج ندارند و فقط صرف دوست یابی اقدام به این کار می کنند.
4.در ابتدا با توجه و دقت بسیار، به صحبت های او گوش کرده و ببینید آیا قصدش واقعا ازدواج است؟
قرار ملاقات تان در فضایی باشد که محل رفت و آمد است تا امکان نفوذ شیطان وجود نداشته باشد. صحبت های اساسی و اصلی مطرح شود و از بحث های اضافی پرهیز شود. والدین خود را هم در جریان بگذارید تا بعدها خود را سرزنش نکنید. با اعتماد کامل به قضیه نگاه نکنید و احتمال هرگونه مشکلی را بدهید.
در آخر:
این مرکز اطلاعی از مراکز همسریابی و مراکز دوست یابی ندارد . به دلیل ناامن بودن این مراکز مجازی عضو شدن را پیشنهاد نمی کند. بنابراین سعی کنید در انتخاب دوست و همسر از روش های غیر مجازی و مطمئن استفاده کنید.