با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز.
از قرآن مجيد استفاده مىشود افرادى به عنوان دادخواهى از محراب داود بالا رفته و نزد او حاضر شدند، او نخست وحشت كرد، سپس به شكايت شاكى گوش فرا داد كه يكى از آن دو 99 گوسفند ماده داشته و ديگرى فقط يك گوسفند، در حالى كه صاحب نود و نه گوسفند از برادرش تقاضا داشت كه يكى را هم به او واگذار كند، او حق را به شاكى داد، و بدون برسي اصل ماجرا و جزييات آن ، اين تقاضا را ظلم و تعدى خواند، سپس از كار خود پشيمان گشت، و از خداوند تقاضاى عفو كرد و خدا او را بخشيد.
منتهى در اين جا دو تعبير قابل دقت است: يكى « آزمايش» و ديگرى « استغفار و توبه».
قرآن در اين دو قسمت روى نقطه مشخصى انگشت نگذاشته، اما با توجه به قرائن موجود در اين آيات و روايات اسلامى كه در تفسير اين آيات آمده، داود اطلاعات و مهارت فراوانى در امر قضا داشت، خدا مىخواست او را آزمايش كند ، از اين رو چنين شرائط غير عادى (وارد شدن بر داود از طريق غير معمول از بالاى محراب) براى او پيش آورد، او گرفتار دستپاچه گى و عجله شد، و پيش از آنكه از طرف مقابل توضيحى بخواهد داورى كرد، هر چند داورى عادلانه بود.
گر چه او به زودى متوجه لغزش خود شد، و پيش از گذشتن وقت جبران نمود، ولى هر چه بود ،كارى از او سر زد كه شايسته مقام والاى نبوت نبود،وي از اين ترك اولى استغفار كرد، خداوند هم او را مشمول عفو و بخشش قرار داد.
گواه بر اين تفسير ، آيهاى است كه بلافاصله بعد از اين آيات به داود خطاب مىكند : ما تو را جانشين خود در روى زمين قرار داديم، به حق و عدالت در ميان مردم داورى كن و از هوا و هوس پيروى منما.
اين تعبير نشان مىدهد كه لغزش داود در طرز قضاوت و داورى بوده است ، به اين ترتيب در آيات فوق چيزى كه مخالف شان و مقام اين پيامبر بزرگ باشد وجود ندارد.(1)
اما توبه و استغفار او براى چه بود ؟
مفسران در استغفار و توبه داود اختلاف كردهاند كه از چه رو بوده، اماميه و كساني كه ساحت قدس پيغمبران را از جميع گناهان صغيره و كبيره مبرا و منزه مي دانند. مي گويند توبه و استغفار داود از راه خشوع و تذلل در عبادت و انقطاع از خلق و توجه به سوى پروردگار بوده.
آيه از قول حضرت ابراهيم حكايت فرمود:« وَ الَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ ». معناى قول پروردگار«فَغَفَرْنا لَهُ» آن است كه از داود قبول نموديم و پاداش به او عطا كرديم ،چه مقصود از استغفار و توبه قبول و پذيرفتن است و پروردگار فرمود: «فَغَفَرْنا لَهُ».(2)
باقي قضايا و افسانه هاي شرم آوري كه در مورد زناي حضرت با زن يكي از سربازانش علي رغم داشتن هزار زن و... گفته مي شود ، ناشي از منايع تحريف شده يهود و مسيحيان است كه ذره اي ارزش توجه و تامل ندارد .
پي نوشت ها:
1 - تفسير نمونه، ج19، ص: 250 .
2 - تفسير جامع، ج6، ص: 20.
