با سلام و خسته نباشید خدمت شما اساتید محترم

جوانی هستم 23 سال مذهبی نیز میباشم

2 سئوال دارم خواشمندم تا در جواب این سئوالات من را راهنمائی کنید

اول اینکه بنده در سن 16 - 17 سالگی بنا به دلایلی عاشق دختر عمه خود میشوم و از ته دل او را نیز دوست داشتم تا جایی که او هم در همان موقع من را دوست داشت و قصد ازدواج با هم را داشتیم ما در طول 2 تا 3 سال با هم راحت بودیم (الان هم استغفار کردم و پشیمان هستم)اما بعد از 3 سال متوجه شدم که عمه خودم با ازدواج ما مخالفت کرده و بعد از 2 ماه دختر عمه من ازدواج کرد

حال از حضرتعالی سئوال دارم که من میخواهم خداوند من را بابت آن سالهای بدبختی که راحت بودم ببخشد راه ها و روشهای استغفار را برای من بگویید

دوم اینکه اگر من در خواستگاری رفتم و طرف پرسید که قبلا با کسی رابطه داشتی یا نه به نظر شما چگونه جواب بدهم که هم دروغ نگویم هم اینکه از دست من ناراحت نشود

با تشکر از شما

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباط با اين مركز .
براي رهايي از شکنجه وجدان، اسلام درهاي توبه و استغفار و کفارات را به روي گناهکاران گشوده است. وقتي با خدا خلوت كردي و به دعا و مناجات مشغول شدي، گناهان و معصيت‏هاي گذشته خود را به ياد آور . به زبان اعتراف و اقرار كن . از خدا عفو و مغفرت طلب نما. امام باقر(ع) فرمود: "واللَّه ما ينجو من الذّنب ألاّ من أقربه؛(1) سوگند به خدا! جز آن كه به گناه اقرار كند، نجات نيافت"
قرآن مجيد با بيان لطيف خود گناهکاران را به سوي خدا دعوت مي‌کند . به آن ها قول مي‌دهد که مي‌توانند خود را از زندگي گذشته به کلي جدا کنند و زندگي نو را آغاز نمايند.(2)
قرآن مجيد مي‌فرمايد: «نااميد از رحمت الهي نمي‌شود مگر کسي که کافر است».(3) گناهکار هر قدر آلوده باشد، نبايد خود را از فيض رحمت الهي نااميد بداند. لقمان به فرزندش مي‌گويد: «به خدا چنان اميدوار باش که اگر گناه جن و انس را بياوري، به تو رحم کند».(4)
بر اساس روايات، توبه آثار گناهان را محو مي‌کند . در اين صورت دغدغه‌اي براي گناهکار باقي نمي‌ماند. امام باقر(ع)مي فرمايد: «التائب من الذنب کمن لا ذنب له؛(5) کسي که از گناه توبه کند، مانند کسي است که گناه نکرده باشد».
در صورت تحقق توبه از انسان شکي نيست که خداوند آن را مي‌پذيرد. اين بشارت را خداوند در قرآن داده است: «هو الّذي يقبل التوبة عن عباده و يعفو عن السيئات؛(6) خدا است که توبه بندگانش را مي‌پذيرد و گناهان آنان را عفو مي‌نمايد».گناه شما با اظهار پشيماني و عزم بر ترك گناه بخشيده مي شود واظهار پشيماني در پيشگاه الهي و استغفار دستور خاصي ندارد.
گناه هراندازه بزرگ و زياد باشد، بزرگ تر و زياد تر از رحمت و بخشش خداوند نيست، پس با توجه به لطف بيکران الهي، جاي يأس و نااميدي نيست.
ذهن خود را درگير گذشته نكنيد، اما بايد از گذشته درس گرفته و مراقب باشيد تا در آينده مرتكب اين گناه، يا هر گناه ديگري مانند آن نشويد، زيرا همان گونه كه در روايات آمده، توبه كردن از گناه، سخت تر از بازداشتن خود از گناه است. بايد بسيار مراقب باشيد كه توبه خود را با انجام دوباره آن گناه خراب نكنيد. ضمناً انجام كارهاي نيك هم مي تواند گناه گذشته را محو كنند.
مناسب است کسي که مي‏خواهد توبه کند دعاهاي توبه‏اي را که از ائمه معصومين: وارد شده‏ است، به ويژه دعاهاي صحيفه سجاديه، مخصوصاً دعاي 31 و يا مناجات خمسْ عشر، به‏ خصوص مناجات تائبين را بخواند. مسئله اي که مطرح کرده ايد ،حق الناس نيست تا حلاليت لازم باشد، بلکه حق الله است . پشيماني و ترک گناه و استغفار کافي است. در باره اين موضوع با هيچ کس صحبت نکنيد .
اگر درخواستگاري در اين باره از شما سوال کردند لازم نيست راستش را بگوييد و البته دروغ هم نبايد بگوييد مي‌توانيد اصطلاحاً توريه کنيد. يعني طوري جواب دهيد که مثلا او فکر کند شما دنبال اين کارها نبوده ايد مثلا بگوييد من و اين جور کارها.يا بگوييد يک شخص مسلمان که اين کارها را نمي کند.
پي‌نوشت‌ها:
1.نورالثقلين، ج 4، ص 157.
2. زمر (39) آيه 53.
3. يوسف (12) آيه 87.
4. اصول کافي، ج 3، ص 109.
5. همان، ج 4، ص 168.
6. شورى (42) آيه 25.