با عرض سلام و و آرزوی توفیق روز افزون برای شما بزرگواران.
در آن دسته از شکیات نماز که نباید به آن ها اعتنا نمود، منظور از " شک در چيزي که محلّ به جا آوردن آن گذشته باشد " چیست؟ اگر لازم است لطف می کنید یک مثال کوچک بیاورید؟
با تشکر فراوان...

پاسخ:
با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز.
منظور از شک در چيزي که محلّ به جا آوردن آن گذشته ، آن است از جايي که بايد آن چيز را بگويد، گذشته باشد، مثلا اگر بعد از رفتن به رکوع شک کند که حمد را خوانده يانه؟ محلي که حمد خوانده شود، گذشته و وارد ذکر بعدي شده است يا اگر به آخر آيه رسيده باشد و شک کند که کلمه اول آيه را گفته است يانه ، گذشتن از محل آن کلمه صدق مي کند. هم چنين اگردر آيه دوم شک کند که آيه اول را خوانده يا نه ،شک در چيزي حساب مي شود که محل آن گذشته است و به شک خود نبايد اعتنا و توجه کند و به نماز ادامه دهد(1)
پي نوشت:
1.امام خميني، توضيح المسائل، مسأله1167و 1169 ا( در اين مسأله نظر رهبري مطابق با فتواي امام خميني مي باشد).