سلام استخاره ای کرده ام برای انتخاب شغل که بسیار بد امده است در حالی که با قدرت عقل به نظر میاید که این موقعیت بهتر از دیگری است که استخاره اش خوب امده است حال بیشتر بین دو راهی مانده ام که کدام را انتخاب کنم؟و گناه پشت کردن به استخاره چیست؟
با سلام و تشکر به خاطر ارتباطتان با اين مرکز
استخاره الزام آور نيست ومي تواني آن کاررا انجام دهي.
استخاره به معناي طلب خير است؛ يعني انسان از خداوند بخواهد که او را به نيکي و خير برساند. کلمه استخاره بعدها به تفأل بر قرآن و انجام با تسبيح يا به نحو ديگر (استخاره ذات الرقاع ) مصطلح شده است. مردم ازاستخاره، عمل تفأل را ميفهمند . متأسفانه بسياري از ايشان نميدانند که استخاره چيست و در چه مواقعي ميبايست استخاره کرد! آيا اگر استخاره، خوب يا بد آمد، الزامآور است يا خير؟ يعني اگر کسي برخلاف استخاره عمل کرد بايد منتظر عواقب آن باشد يا آن که عواقبي در پي نخواهد داشت؟
خداوند انسان را عاقل آفريد که با کمک عقل بتواند از گمراهي و ظلمت نجات پيدا کند.
عقل در تمام ابعاد زندگي چون چراغ هدايتي است که نورافشاني کرده و جهالت را از بين ميبرد.
انسان عاقل ميبايست در هنگام تصميم بر هر کاري ابتدا عقل خود را حاکم کرده و از آن نظر بخواهد، مثلاً براي ازدواج، عقل ميگويد: فردي را براي همسري برگزين که داراي اصالت خانوادگي بوده و از اخلاق و ايمان برخوردار باشد.
فهم اين موضوع همگاني است. کيست که نداند؟ استخاره هميشه بعد از استشاره و مشورت است. حال اگر عقل راه به جايي نبرد و هنوز زاويههايي وجود دارد که ناشناخته مانده است، براي اطمينان خاطر و نجات از سردرگمي، به شخص عالمي مراجعه کرده و از او ميخواهند که به قرآن تفأل زند تا با راهنمايي اين کتاب آسماني، از حيرت و اضطراب بيرون آيد.
پس انسان ابتدا به عقل مراجعه ميکند. عقل آن اندازه اهميت دارد که در شرع يکي از منابع استنباط احکام به شمار آمده است و رابطه نزديکي با شرع و دين دارد.
عامل ديگري که همسو با عقل است، مشورت است که ميتواند تأثير بسياري در رفع اضطراب و شک بگذارد. قرآن ميفرمايد: «و شاورهم في الامر؛ اي پيامبر! در کارها با آنان مشورت کن».(1)
حضرت امام (ره) در پاسخ اين سؤال که وقتي در عمل چيزي استخاره کرديم، بد آمد، آيا استخاره ملاک عمل است فرمود: استخاره از اصول اعتقادي نيست که اعتقاد به آن لازم باشد.(2)
همان طور که از فتواي فوق استفاده ميشود، عمل طبق استخاره واجب شرعي نيست. زمان ها تفاوت دارد; يعني يک زمان براي استخاره مناسب نيست و در زمان ديگر مناسب است. اگر مدتي از زمان استخاره اول بگذرد و شرايط تغيير کند يا انسان احتمال دهد که شرايط تغيير کرده و به اين خاطر دوباره مردد شود، ميتواند استخاره کند.
پس در هر کاري ابتدا تعقل و سپس مشورت و در نهايت اگر حيرت بر طرف نشد، استخاره انجام شود. بهتر است استخاره با قرآن به دست عالمي وارسته انجام شود. خاصيت استخاره رفع تحير و خروج از بن بست و توکل بر خدا است . نميتوان گفت که استخاره واقعيت را به انسان مينماياند، مگر اين که استخاره به دست اولياي خدا صورت گيرد.
پينوشتها:
1. آل عمران (3 ) آيه 159.
2. استفتاآت، ج 2، ص28، مسئله 74.