با سلام سوال ا- چرا نماز خانمها در دوران قاعدگي لزومي به اداي قضاي آن ندارد ولي براي روزه حتما بايد قضاي آن بجا آورده شود .
با عرض سلام و تشکر از ارتباط تان با اين مرکز.
يكى از مسلّمات اسلامى اين است كه احكام شرعى تابع و برگرفته از مصالح و مفاسد واقعى است، يعنى هر امر شرعى به علت مصلحت ضرورى است . هر نهى شرعى ناشى از مفسدهاى است كه بايد ترك شود. خدا براى اين كه بشر را به مصالح واقعى كه سعادت او در آن است برساند، امورى را واجب يا مستحب كرده است . براى اين كه بشر از مفاسد دور بماند، او را از پارهاى كارها منع نموده است. اگر مصالح و مفاسد نبود، نه امرى بود و نه نهيى.
مصالح و مفاسد و به تعبير ديگر حكمتها به گونهاى است كه اگر عقل انسان به آنها آگاه گردد، عقل نيز همان حكم را مىكند كه شرع بيان كرده است.(1) منتهى عقل انسان قادر به كشف همه ملاكات احكام الهى نيست. عقل انسان حكم كلى را (كه هر حكم الهى و شرعى داراى ملاك و معياري است) درك مىكند، ولى در همه موارد حكم جزئى را كه در فلان مورد مثلاً ملاك واقعى چيست، نمىتواند درك كند، يعنى مىداند آن حكم فلسفهاى دارد، ولى نمىداند آن فلسفه چيست و چون شرع دستور داده، آن را تعبداً انجام مي دهد.
هر حكمى از احکام الهي حكمتى دارد. گرچه ممكن است بر اثر كمى اطلاع و عدم احاطه بر تمام مسايل ما نتوانيم حکمت آن را كشف كنيم، ولى تعبداً آن را مي پذيريم.
اصولا گاهي خداوند دستوري به بشر مي دهد که ريشه و فلسفه اش براي بشر کاملا روشن ومعلوم نيست . گاهي چون براي فهم آن ها به گذشت زمان و پيشرفت علم و دانش بشري نياز است، يا نمي‌تواند علت و فلسفه محدود در امور خاصي باشد، يا چون اهداف معنوي در آن ها وجود دارد که انسان نتواند همه آن ها را درک نمايد، يا ممکن است با بيان فلسفه واقعي، انسانها دست به تشبيهات و توجيهاتي براي خود زده و از اهداف واقعي دور شوند و در احکام الهي تغيير ايجاد کنند. گاهي اصلا براي آزمايش انسان ها و ميزان تعبد و تسليم آن ها در مقابل پروردگار است.
نماز و روزه زن حائض نيز از احکام تعبدي الهي است، ولي در عين حال ممکن است حکمت قضا کردن روزه ماه رمضان و عدم قضاي نماز هاي يوميه براي زن حائض آن باشد که: زن هاي حائض در هر ماه چند روز حيض مي شود . نماز هم در هر شب و روز بايد انجام شود. اگر زن حائض هر ماه نمازهاي روزهاي عادت را قضا کند، گرفتار سختي و مشقت مي گردد. به اين جهت شارع مقدس براي سهولت امر خانم ها قضاي نمازهايي را که در ايام عادت ترک مي شود،برداشته است.
اما روزه در هر سال يک مرتبه واجب است . در طول سال گرفتن قضاي چند روز روزه کار سخت نمي باشد . براي خانم ها ايجاد مشقت و سختي نمي کند ، از اين رو قضاي روزه را واجب نموده است. نماز در حالت عادت اگر چه جايز نيست. اما مستحب است كه زنان در اوقات نماز وضو گرفته و لباس پاكيزه بپوشند و سجاده نماز را پهن كنند و به ذكر خداوند مشغول گردند.
