با سلام
من شخصی را میشناسم(خانم ) که کتاب می بیند.یعنی اینکه اول وضو میگیری، بعد نیت میکنی یک صفحه از قرآن را باز میکنی و به اومی دهی .بعد او تقدیر (آینده)ات را میگوید و شخصی برای تو منویسدگفته های اورا چون به نامحرم اجازهدیدن او را نمیدهد چون خانم است /
حالا این صحت دارد یا نه؟
ممنونم.
پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
اين بحث را از چند جنبه مي توان مطرح نمود:
آيا اساسا قرآن كريم قابليت را دارد كه به وسيله آن بتوان اخبار آينده را كشف نمود .
جنبه ديگر اين است كه در صورت امكان آيا اين قابليت از ظاهر قرآن قابل استنباط است يا مربوط به باطن قرآن است .
جنبه ديگر: اگر اين قابليت مربوط به باطن قرآن است، آيا انسان هاي عادي هم مي توانند اين کار را انجام دهند يا منحصر به معصومين (عليهم السلام) است.
درباره جنبه اول و اصل وجود اين قابليت براي قرآن، از برخي از احاديث به صورت اجمالي استفاده مي شود كه قرآن كريم اين قابليت را دارد كه از آينده خبر دهد چنان كه در روايتي از حضرت علي (ع) مي خوانيم :« وَ فِي الْقُرْآنِ نَبَأُ مَا قَبْلَكُمْ وَ خَبَرُ مَا بَعْدَكُمْ وَ حُكْمُ مَا بَيْنَكُم؛(1)
در قرآن اخبار گذشتگان، و آيندگان، و احكام مورد نياز زندگىتان وجود دارد.»
اما درباره اين كه اين قابليت منحصر به ظاهر الفاظ قرآن است يا شامل باطن قرآن هم مي شود، اظهار نظر تفصيلي نمي توانيم داشته باشيم .به صورت اجمالي مي توانيم بگوييم كه پيشگويي قرآن درباره اموري همچون جنگ روم و ايران و غلبه روم و پيشگويي درباره جنگ بدر و ..كه از ظاهر الفاظ قرآن استفاده مي شود، اموري مسلّم است اما اينكه كسي وراي ظاهر الفاظ قرآن و از باطن قرآن بتواند نسبت به آينده پيشگويي داشته باشد، امري نامعلوم است . پيشگويي افراد به وسيله قرآن امري است كه مستند شرعي ندارد حتي از انجام اين گونه امور نهي شده است . امام صادق مي فرمايد:« لَا تَتَفَأَّلْ بِالْقُرْآنِ ؛(2) به وسيله قرآن تفأل انجام مده» كه مرحوم علامه مجلسي در تفسير اين حديث مي فرمايد :ممكن است منظور از تفألي كه در اين روايت نهي شده ،پيشگويي نسبت به آينده و استخراج اخبار غيبي از قرآن كريم باشد.(3)
از سوي ديگر بر فرض كه ثابت شود كه به وسيله باطن قرآن مي توان نسبت به آينده پيشگويي نمود. دسترسي به باطن قرآن براي انسان هاي غير معصوم قابل اثبات نيست .ادعاي هر شخصي كه مدعي آن است ، نمي توان پذيرفت، مخصوصا در زمان ما که افراد سودجو براي رسيدن به نام و نان از مقدسات ديني سوء استفاده هاي متعددي انجام مي دهند.
پي نوشت ها:
1. نهج البلاغه، كلمات قصار، شماره 313.
2. اصول كافي، ج 2، ص629.
3. بحارالأنوار، ج 88 ، ص 244.