بودا

پاسخ:

يكي از مشكلات رخدادهاي تاريخي عدم شفافيت آن است. مكان ظهور پيامبران از مسايل تاريخي است که ابهام دارد و قضاوت دربارة آن مشكل است. اما با توجه به رهنمودهاي وحياني مي‌گوييم: ظهور پيامبران اختصاص به منطقه خاصي ندارد و طبق آموزه‌هاي اسلامي همه امت‌ها از خود پيامبر داشته اند:«و ان من امّة الا خلا فيها نذير؛(1) در هر امتي نذير و هشدار دهنده اي وجود دارد».
«لقد بعثنا في کلّ أمة رسولاً أنِ اعبدوا الله و اجتنبوا الطاغوت؛(2) در هر امتي پيامبري فرستاديم (تا به مردم بگويند)که خدا را بپرستيد و از بت اجتناب کنيد».
اگر در قرآن مجيد، تنها نام عدّه معدودي از پيامبران بزرگ برده شده؛ بدين معنا نيست که تعداد آن ها منحصر به همين افراد است؛ بلكه در خود قرآن تصريح شده است که بسياري از پيامبران بوده‏اند که نامي از ايشان در اين قرآن به ميان نيامده است:« ورسلاً لم نقصصهم عليك».(3)
بنابراين نمي‏توان گفت که همه پيامبران در يك منطقه خاص ظهور نموده‏اند، بلكه طبق احاديثي که در مورد تعداد آنان رسيده ؛يعني124 چهار هزار نفر، از اين تعداد چند پيامبر مشخص مربوط به آسيا و خاورميانه است، از بقيه خبري نيست.
اين احتمال نيز بعيد نيست که بسياري از مناطق جهان همانند هند، چين، آمريكا و... در گذشته‌هاي دور که امكان ارتباط وجود نداشته، بر حسب ضرورت پيامبراني مبعوث شدند . شواهد تاريخي بشر گواه اين معناست. مثلاً بودا گر چه نامش را به عنوان پيامبر نمي‌برند، ولي وقتي زندگي او بررسي مي‌شود، بسياري از خصوصيات پيامبران را در زندگي او و شكل تماس وي با جهان غيب مشاهده مي­کنيم. (4 )
بنابراين ممکن است بودا يکي از پيامبرن باشد ،ولي اين مطلب ثابت نشده و در روايات نيامده ، از نظر فقها بودائيان اهل کتاب شمرده نمي شوند .
اپي‌نوشت‌ها:
1. فاطر (35) آيه 24.
2. نحل (16) آيه 36.
3. نساء (4) آيه 124.
4. جعفر سبحاني، منشور جاويد، ج 10، ص 100- 105 ؛ ناصر مكارم، پيام قرآن، ج 7، ص 396-398.