سوال شرعی درباره صیغه

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
در صورتي که عقد با رعايت شرايط درست خوانده شود، يعني مطابق آنچه در رساله مرجع تلقيدتان آمده، يک مرتبه خواندن کفايت مي کند . خواندن عقد براي مرتبه دوم و سوم وبيش تر براي رعايت احتياط اشکال ندارد . موجب چند برابر شدن مدت صيغه نمي شود.
عقد ازدواج موقت يا متعه چند شرط دارد:
1- بايد زن و مرد به ازدواج راضي باشند.
2- بايد مقدار مهريه مشخص باشد (مثلاً صد هزار تومان) .
3 - بايد مدت نيز مشخص باشد (مثلاً يک روز).
4- بايد عقد خوانده شود . تنها رضايت زن و مرد بدون خواندن عقد کافي نيست . بنا به احتياط عقد به عربي صحيح خوانده شود . اگر خود مرد و زن نتواند صيغه را به عربي صحيح بخوانند. به فتواي بيش تر مراجع معظم تقليد به هر لفظي صيغه را بخوانند صحيح است .لازم نيست وکيل بگيرند، اما بايد لفظي بگويند که معناي «زوجت» و «قبلت» را بفهماند .
اگر خود زن و مرد بخواهند صيغه عقد موقت را بخوانند، بعد از آن که مدت(مثلا يك روز ) و مهر را(مثلا ده هزار تومان) معين کردند، چنانچه زن به قصد اين که درمدت مشخص شده با مهر مشخص شده خود را زن مرد مورد نظر قرار دهد بگويد: «زوجتک نفسي في المدة المعلومة علي المهر المعلوم» ( خودرا به همسري تو در مدت معين بامهر معين در آوردم) بعد بدون فاصله مرد بگويد «قبلت هکذا» (قبول کردم ) صحيح است.(1)
5- دختري که به حد بلوغ رسيده و رشيده است، يعني مصلحت خود را تشخيص مي‏دهد، اگر بخواهد ازدواج دائم يا موقت کند ،چنانچه باکره باشد، بايد از پدر يا جد پدري خود اجازه بگيرد.(2)
در اينکه در ازدواج (دائم يا موقت) دختر باکره اذن پدر شرط است يا نه ، پنج نظر هست:
ا) اذن پدر لازم است (آيات عظام: امام خميني، سيستاني، شبيري زنجاني، تبريزي، نوري همداني، مکارم شيرازي).
ب: بنابر احتياط واجب (در احتياط واجب مقلد مي‌تواند به مرجع تقليد ديگر رجوع نمايد) اذن پدر لازم است (آيات عظام: خامنه‌اي، فاضل لنکراني، اراکي، خوئي، گلپايگاني، فاضل لنکراني، صافي، وحيد خراساني).
ج: تکليفاً لازم است، يعني اگر بدون اذن پدر عقد خوانده شود ،عقد صحيح است ،ولي فردي که بايد اذن مي‌گرفت و نگرفته ،معصيتکار است (آيت الله بهجت ).(3)
د: اذن پدر لازم نيست، ولي خوب است رعايت شود.(4)
ه‍‌‍‌: در عقد دائم اذن لازم نيست ،ولي در عقد موقت لازم است.(5)

پي‌نوشت‌ها:
1. امام خميني، توضيح المسائل، مسئله 2370.
2. توضيح المسائل مراجع، ج 2، ص 387، مسأله 2376؛ استفتاءآت جديد، آيت الله تبريزي، ص 33، سؤال 1481؛ استفتائات آيت الله فاضل لنکراني، ج 1، ص 436، س 1546؛ استفتائات، آيت الله مکارم، ج 2، ص 318، س 913 و آيت الله خامنه‌اي ، مسايل مورد ابتلا، س50.
3. توضيح المسائل مراجع، ج 2، مسئله2376؛ رساله آيت الله وحيد، مسئله2385؛سؤال تلفني از دفتر آيت الله خامنه‌اي در قم و دفتر آيت الله نوري.
4. آيت الله گرامي، توضيح المسائل، مسئله 2603.
5. آيت الله صانعي، توضيح المسائل، مسئله 2412.