هر گاه در سجده واجب قرآن پيشانى را به قصد سجده به زمين بگذارد، اگر چه ذكر نگويد، كافى است . گفتن ذكر، مستحب است و بهتر است بگويد:
«لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ حَقّا حَقّا. لَا إِلهَ الّا اللَّهُ ايماناً وَ تَصْدِيقاً .لَا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ عُبُودِيَّةً وَ رِقًّا .سَجَدْتُ لَكَ يا رَبِّ تَعَبُّداً وَ رِقًّا. لَا مُسْتَنْكِفاً وَ لَا مُسْتَكْبِراً .بَلْ أَنَا عَبْدٌ ذَلِيلٌ. ضَعِيفٌ. خَائِفٌ. مُسْتَجِيرٌ». (1)
پي نوشت:
1. توضيح المسائل مراجع ج1 م 1099.