۱۳۸۹/۰۴/۱۰ ۲۲:۱۶ شناسه مطلب: 13776
سلام دختري 21 ساله هستم و از 10 سالگي خودارضايي ميكردم و خانواده ام از اين قضيه كاملا بي اطاع هستند. بسيار از اين مشكل رنج مي برم. نمازهايم اكثرا قضا ميشوند چون نميتوانم هر لحظه به حمام بروم و غسل كنم و بابت همين موضوع خيلي عذاب وجدان دارم. موقعيت ازدواج هم اصلا برهيم فراهم نيست. خواهش مي كنم غير از ازدواج يك را حل جلوي پاي من بگذاريد تا بتوانم ايم اين عمل رو ترك كنم.
پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
قريب به اتفاق غسل هاي شما (يا احساس نياز به غسل)كاملاً بي مورد باشد. چرا كه غسل فقط در يك مورد بر شما دختر مجرد واجب مي شود و آن كه به اوج لذت(نه هر لذت قبل از اوج)رسيده باشيد و يقين كنيد كه مني از شما خارج شده است.
معمولاً دختران مجرد با اوج لذت جنسي بيگانه اند و هيچ تجربه اي از آن ندارند . بسياري از اوج لذت هاي توهمي و خيالي شما بيش از حد متوسط نمره نمي آورند و به هيچ وجه اوج لذت محسوب نمي گردند. اگر به هر دليلي شك در اوج لذت داشته باشيد، بديهي است كه جنابت به هيچ وجه محقق نمي گردد و نيازمند هيچ غسلي نيستيد. به ياد داشته باشيد كه ترشحات زنانه كه همواره در هنگام لذت هاي پيش از اوج از اندام تناسلي زن خارج مي گردد ،صد درصد پاك هستند و نياز به تطهير يا غسل ندارند. اگر به اوج لذت جنسي برسيد، ولي مايعي(غير از ترشحات معمول زنانه) از شما خارج نگردد، باز جنابتي براي شما رخ نداده است.
مسألة خودارضايي هميشه به عنوان يک اختلال مرتبط با اضطراب شناسايي و مطرح شده است. اين يکي از مسايلي است که بايد در صدد کنترل آن باشيد. فرد با افزايش يافتن اضطراب به طور مکرر به اين عادت نابهنجار روي ميآورد و براي حل اين مسأله توصيه ميشود به روانپزشک مراجعه نماييد. به نظر ميرسد سطح اضطراب شما بالا باشد . تشويش خاطر شما به خاطر همين اضطراب فزاينده است. اضطراب نقش مؤثري در تشديد قواي جنسي دارد و در توليد نياز جنسي کاذب سهم به سزايي دارد. ارضاي جنسي تا حدودي براي کاهش اضطراب مفيد است، ولي اگر ارضاي جنسي از طريق حرام (مانند استمنا) صورت گيرد، با اين که به صورت موقت از اضطراب ميکاهد ، ولي پس از مدت کوتاهي به خاطر تشديد احساس گناه سطح اضطراب را دوچندان ميکند .
همان طور که اضطراب در گرايش به خودارضايي مؤثر است، کاهش اضطراب از طريق ورزش سنگين منظم، تنفس عميق 25 تا 30 بار در روز، تنآرميدگي (ريلکسيشن) و دارودرماني که توسط متخصصين ارايه ميشوند، سهم بسزايي در کاهش ميل به خودارضايي دارد.
به هيچ وجه خود را ناپاک ندانيد، دختر مؤمني هستيد که به هر دليلي دچار يک رفتار ناپسند گشتهايد. هيچگاه خودتان مساوي با رفتار ناشايست خود ندانيد. در پيشگاه خداوند عزيز و دوست داشتني هستيد و براي جبران گناهان ريز و درشت راه روي همه بندگان باز است.
با پرهيز از هر گونه خودسرزنشي به يادداشت نکات مثبت خود بپردازيد، نبايد با بزرگنمايي نکات منفي خودتان را به بوته فراموشي بسپاريد.
احساس گناه افراطي که در آن، فرد خود را مأيوس از رحمت خدا ميداند، به هيچ وجه مطلوب خدا و دين نيست، بلکه احساس گناه فزاينده در راستاي وسوسههاي شيطاني است. احساس گناه يکي از بزرگترين منابع اضطرابزاست . به خوبي ميتوان دريافت که همين احساس گناه بيش از حد زمينهاي براي خودراضايي بيش تر فراهم ميآورد، پس با بالا بردن سطح عزت نفس و اعتماد به نفس و اميد به لطف و بخشش بيکران الهي به تعديل احساس گناه بپردازيد. احساس گناه تا حدي خوب و مفيد که فرد را به سمت جبران خطايا از طريق انجام اعمال نيک و خداپسندانه رهنمون سازد، نه آن که ناخواسته موجب اضطراب بيش تر شده و به گناه بيش تر سوق دهد.
در اسرع وقت براي کاهش اضطراب و افکار وسواسگونه به يک روانپزشک مراجعه نماييد. دارو درماني در زمينة اختلالات اضطرابي بسيار مؤثر و ضروري است.
در زمينه افکار، احساسات و رفتارهاي انگيزاننده ميل به خودارضايي به ارزيابي بپردازيد و ببينيد که در چه شرايطي افزايش مييابد. در طي مدت يک ماه مراحل آغاز تا پايان يک وهله خودارضايي را در برگهاي ياد داشت نماييد . اين کار را براي وهلههاي ديگري که اتفاق ميافتد، تکرار کنيد. زمان و مکان و شرايط جسمي و روحي در قبل و بعد از خودارضايي را ثبت نماييد، به تعبيري روشنتر در طي يک ماه ببينيد يک وهله خودارضايي با چه فکري آغاز ميگردد، سپس اين فکر مزاحم چه احساس در شما برميانگيزد و اين احساس چگونه به رفتار خودارضايي در شما ميانجامد، همچنين معمولاً در چه زمانيهايي و در چه مکانهايي و در چه شرايط جسمي ـ روحي ميل به خودارضايي در شما تشديد ميگردد.
پس از پالايش و رصد رواني يک ماهه به تجزيه و تحليل و جمعبندي نتايج بپردازيد. از نتايج اين تحقيق ميتوانيد راهکارهاي کارآمد ترک يا لااقل تعديل خودارضايي را استخراج نماييد، مثلاً وقتي که اعصاب تان خرد است، وقتي که دوستان متأهل خود را ميبينيد، وقتي که با مادرتان جر و بحث ميکنيد، وقتي که اضطراب امتحان داريد، يا وقتي که به پسر خاصي ميانديشيد. عيناً همين قضيه در زمينه مکانهاي تحريکزا تکرار ميگردد .وقتي در اتاق خواب هستم، وقتي تنها در خانه هستم، وقتي دستشويي ميروم و...
از سوي ديگر نگاهي موشکافانه به پرونده گذشته خودارضايي خويش بيفکنيد، ببينيد در چه شرايطي توانسته بوديد که براي يک مدّت آن را کنار بگذاريد. چنانچه به تنهايي نميتوانيد آن را بررسي نماييد از يک مشاور کمک بگيريد.
در اين مرحله نيز تحقيق نيز به تجزيه و تحليل و جمعبندي نتايج بپردازيد.
همواره همراه با تنبيه ذهني ـ عملي خودارضايي خويش ميپردازيد، به تشويق ذهني ـ عملي موفقيتهايي هرچند اندک خود در ترک خودارضايي بپردازيد. بنابراين اگر حتى يک روز هم در ترک موفق بوديد، با کمال سخاوت به تشويق خود بپردازيد. خودتشويقي ميتواند علاوه بر ارتقاي سطح اعتماد به نفس و عزتنفس به کاهش اضطراب شما کمک شاياني کند. خودتشويقي ميتواند به صورت کلامي يا غير کلامي (مانند خريد يک بستي يا ديدن يک فيلم جذاب يا سجده شکر و ...) باشد.
براي طول روز خود برنامهريزي سبک و سهل الوصول انجام دهيد. با اشتغال ذهني به امور مثبت از هر گونه اشتغال فکري به تفکرات تحريکزا پرهيز نماييد. و وسايل و اسباب و لوازم اين کار را از خود دور نماييد.
تلاش کنيد تا با مراجعه به يک مشاور از تکنيکهاي انزجاردرماني و شرطيزدايي استفاده کنيد. لذت کاذب خودارضايي را با يک امر منزجر کننده ذهني مانند تصور صحنه تهوعآور يا خوردن داروي تلخ پيوند بزنيد و با آن تداعي نماييد يا آن که فرايند شرطي شده (اضطراب - خودارضايي) را به (اضطراب - ورزش يا تفريح سالم، تنفس عميق، رفتن به سر يخچال و آب خوردن و...) تبديل نماييد. به هيچ وجه خود را ناتوان فرض نکنيد. بدانيد صدها هزار توانستهاند که ترک کنند و شما نيز از آنان مستثنا نيستيد. خدا يار ونگهدارتان باد!