معلم گرامی! در دين اسلام حق و حقوق امري طرفيني است. رابطه بین معلمان و شاگردان از این قاعده مستثنی نیست. يعني همان طور که شاگردان نسبت به معلمان داراي حقوقي هستند، معلمان نيز حقوقي برگردن شاگردان خود دارند. استاد موظف است در برخورد با شاگردانش رعايت اصول اخلاقی را بنماید (1)و در مورد ایشان قضاوت درستی داشته باشد.
در هر صورت، تضییع حقوق دانش آموزان به هر شکل انجام شود مثل تنبیه ایشان، از جمله حق الناس بوده و باید جبران شود. طبق فرمودۀ برخی از علما، دیۀ أجزای بدنی که تنبیه شده اند متفاوت است.
در جبران حقوق تضییع شده دیگران، غیر از توبه به درگاه خدا باید در صورت امکان رضایت صاحب حق را جلب کرد. اگر حق مالی (مثل جایی که تنبیه معلم، پرداخت دیه را بر او واجب کرده باشد) است, آن را به صاحبان مال یا وارثان پرداخت نموده و یا از صاحب دیه طلب بخشش کند . اگر مدیون آنان را نمی شناسند یا امکان دسترسی به آنان را ندارد, با اجازه حاکم شرع ردّ مظالم نماید و برای وی دعا و استغفار کند و به نیتشان کار خیر انجام دهد.
با توبه حقیقی (پشیمانی همراه با جلب رضایت صاحب حق)، خداوند فرد را می بخشد. قرآن می فرماید: «قل یا عبادی الّذین أسرفوا علی أنفسهم لا تقنطوا مِن رحمة الله إنّ الله یغفر الذّنوب جمیعاً(2) ای بندگان خدا که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید، از رحمت خداوند نا امید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد. با توبۀ واقعی و پرداخت دیون و با توجه به مشکلاتی که در آن دوران داشته اید، ان شاالله مورد الطاف خدا قرار خواهید گرفت.
برای توضیحات بیشتر باشماره(09640)تماس بگیرید.
پي‌ نوشت ها ‌:
1. شهيد ثانى، منية المريد، انتشارات دفتر تبليغات اسلامى قم، 1409 هجرى قمری، ص 182 .
2. زمر (39) آیه ‌ 54.