فقه و احکام

آیا درست است که شهادت یک زن در دادگاه قابل قبول نیست و شهادت سه زن با شهادت یک مرد برابر است؟

پاسخ:
مسئله اي كه مطرح فرموديد درست نيست، بلكه شهادت يك مرد با شهادت دو زن برابر است. (1)
در جاهايي كه همه شاهدان زن هستند، بايد تعداد شاهدان زن به 4 نفر برسد، در جايي كه يك مرد وجود دارد، شهادت دو زن كافي است.
البته در برخي از موارد ارث، شهادت هر زني يك چهارم از ارث را ثابت مي كند، يعني با شهادت مثلا سه زن سه چهارم ارث ثابت مي شود. (2)
در برخي موارد هم فقط شهادت زنان پذيرفته است، نه مردان، مانند نفاس و بكارت.

پی‌نوشت‏ها:
1. توضيح المسائل مراجع، م 2496 و 2725.
2. امام خميني ، تحرير الوسيله ،ج 2 ،كتاب الشهادات، م 7.

مطلب ارسالی شما بعد تایید مدیریت در سایت نمایش داده خواهد شد.

مطلب ارسالی شما بعد تایید مدیریت در سایت نمایش داده خواهد شد.

مطلب ارسالی شما بعد تایید مدیریت در سایت نمایش داده خواهد شد.

با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز .
1- نزدیکی با همسر از راه پشت کراهت دارد . چنانچه همسر راضی نباشد و موجب اذیت او شود ،حرام است.(1)
2- نزدیکی از راه پشت بدون مشکلات جسمی برای زن نخواهد بود.
در نواحی مقعد رشته های عصبی زیادی پراکنده شده که این رشته های عصبی بسیار بسیار آسیب پذیر و حساس می­باشند . نسبت به هر چیزی که وارد دهانه مقعد شود، سریعا واکنش نشان می­دهند.
رابطه جنسی از راه مقعد یا وارد شدن هر شی درون مقعد باعث آسیب دیدگی در ناحیه دریچه خروجی مقعد می شود . آن وظیفه طبیعی خود را که نگهداری مدفوع باشد، کم کم از دست می دهد . به مرور زمان امکان ارادی خروج مدفوع یا نگه داشتن خود را از دست می دهد. در این صورت نا خواسته و غیر ارادی مدفوع از درچه مقعد خارج می شود. در این صورت همیشه لکه هایی از مدفوع در لباس زیر مشاهده می گردد که برای هیچ آدمی خوشایند نیست.
از جهتی دیگر سایر بیمارهای عفونی ، ویروسی همانند هپاتیت، ایدز ،سفلیس و سایر بیماری های مقاربتی از طریق مقعد راحت تر منتقل می شوند. خیلی از افراد تصور می کنند که در رابطه مقعدی هیچ خطری آن ها را تهدید نمی کند, درحالی که نزدیکی از راه مقعد ضررهای زیادی ممکن است به سلامتی همسر وارد نماید.(2)
پی نوشت ها:
1.آیت الله خامنه ای، پاسخ سؤال های مورد ابتلاء، سؤال 65.
2. طب در قرآن، ص 181 -128.

با سلام دیشب از روستا با من تماس گرفتند و در این مورد سوال داشتند که یکی از اهالی روستا شاهد انجام دادن عمل نزدیکی شخصی در جنگل با گاو ایشان میباشد لطفا جواب حکم شرعی را بفرمائید. با تشکر از حضرتعالی.

اگر با گاو و گوسفند و شتر نزديكى كنند، علاوه بر اين‏كه گوشت آن ها و بچه آن ها حرام است، بول و مدفوع آن ها نيز بنابر احتياط واجب نجس مى‏باشد . آشاميدن شير آن ها نيز حرام است . بايد حيوان را ذبح كنند و لاشه آن را بسوزانند . كسى كه با آن نزديكى كرده ،بايد پول آن را به صاحبش بدهد.(1)

پي نوشت:‌
1. آيت الله مكارم شيرازي ، توضيح المسائل ،م 2212و2263.

من و همسرم در روز عاشورا و تاسوعا می خواهیم خدمت امام رضا (علیه السلام) مشرف بشویم و بعد از بازگشت، زندگی مشترکمان را آغاز کنیم. حال سؤال این است که آیا امکان این امر هست که شب زفافمان در این ایام سفر، با اذن امام رضا (ع) باشد؟

پاسخ:
آمیزش در شب عاشورا به خودي خود اشكالي ندارد. (1)

پي نوشت:‌
1. سئوال از دفتر آيت الله خامنه اي در قم (7746666-0251)

آیا آبی که از زن هنگام نزدیکی خارج می شود نجس است؟

به نظر آیت الله صانعی، هر مایعی که از زن خارج شود ،پاک است و نجس نیست.
زن به نظر ایشان دارای، تخمک است و منی ندارد . اگر به اوج لذت جنسی هم برسد و مایعی خارج شود ،حکم منی را ندارد و پاک می باشد .
بنابراین اگر در هنگام نزدیکی مایعی از زن خارج شود ،پاک است(1).
پی نوشت:
1.سؤال تلفنی(7744010-0251) از دفتر آیت الله صانعی.

مطلب ارسالی شما بعد تایید مدیریت در سایت نمایش داده خواهد شد.

به نام خدا در رساله ها آمده که برای دست زدن به اسماء متبرکه مانند الله باید وضو داشت سوال من این است آیا هنگام تایپ کلمه الله هم باید وضو داشت و کلمات صفحه کلید هنگام تایپ حکم کلمه الله را دارند ؟ با تشکر

با سلام و تشکر به خاطر ارتباطتان با این مرکز
هنگام تایپ کلمه الله و اسماي الهی و اسامی معصومین علیهم السلام وضو و طهارت لازم نیست . کلمات صفحه کلید هنگام تایپ حکم کلمه الله را ندارند . چون هنگام تایپ کلمه الله ، مس بر الله صدق نمی کند تا طهارت شرط باشد. اگر کسی بخواهد کلمه الله یا اسماي الهی و یا اسامی معصومین را مس کند ،باید با طهارت باشد ،چون کسى که وضو ندارد ، حرام است اسم خداوند را به هر زبانى نوشته شده باشد مسّ نماید . هم چنین است بنا بر احتیاط واجب مسّ اسم مبارک پیغمبر (ص) و امامان (ع) و حضرت زهرا ( س ) . ( 1 )
پی نوشت :
1 . آیت الله خامنه ای ، اجوبه الاستفتائات ، س 164 و 156 و 153 .

صفحه‌ها