با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز
1-اگر انسان يقين به نجس شدن چيزي پيدا کند، آن چيز نجس است . از هر راهي که يقين حاصل شود ،حجت است.(1) لکن يقين بايد از راه عادي و متعارف حاصل شود، اما يقين به نجس شدن از راه وسائل علمي مانند ميکروسکوپ اعتبار ندارد . با فرضي که ذرات ريز نجاست با ميکروسکوپ ديده شود ،مانند ذرات غباري که با چشم عادي ديده نمي شود ،از نظر شرع چيزي را نجس نمي کند. (2)
بنابر اين اگر کافري که نجس است و عطسه و يا سرفه کند ،چنانچه از راه متعارف و عادي کسي يقين پيدا کند که آب دهان يا دماغ او به بدن يا لباس ترشح کرده ، نجس است . اگر از راه عادي و متعارف يقين پيدا نکند، بدن و لباس پاک است.
2- اگر لباس نجس با آب شسته شود و عين نجاست از آن برود و اجزاي کوچک نجاست هم نماند و بعد از برطرف شدن عين نجاست آب کشي شود، پاک است(3) هرچند ذرات از نجاست با وسايل علمي مانند ميکروسکوپ در آن ديده شود. از نظر شرعي بعد از شستن، ملاک براي برطرف شدن نجاست، عرف و ديد ظاهر است، نه وسايل علمي و ميکروسکوپ . فرض اين است که اين جا نجاست از نظر عرف و ديد ظاهر، از بين رفته و يقين به طهارت حاصل شده است . تشخيص وسائل علمي مانند ميکروسکوپ در اين مورد اعتبار ندارد.
پي نوشت ها:
1. آيت الله سيستاني، توضيح المسائل، مسأله115.
2. سؤال تلفني(7741415-0251) از دفتر آيت الله سيستاني.
همان، مسأله 143و 153 و 154.