چرا قبر امام علي (ع) بعد از شهادتشان مخفي شد؟ قبر ايشان در چه زماني آشكار شد و چه كساني هنگام دفن ايشان حضور داشتند؟
مي دانيم كه زمان شهادت امام علي (ع) خوارج حضور داشتند. آن ها گروهي بسيار خطرناك بودند و از قتل و كشتار، ابايي نداشتند. اين نگراني وجود داشت كه اگر قبر حضرت، مشخص باشد به قبر ايشان جسارت كنند. لذا خود حضرت وصيت كردند كه شبانه مرا دفن كنيد و وقتي در تابوت گذاشتيد عقب تابوت را بگيري و جلوي آن را رها كنيد و هر جا سر تابوت فرود آمد مرا در همانجا دفن كنيد. حسنين (ع) و محمد حنفيه و عبد الله بن جعفر بدن مطهر را شبانه دفن كردند. بين ما مشهور است كه در بيان مظلوميت حضرت زهرا (س) شبانه دفن شدن جسد ايشان را يكي از نمونه هاي اين مظلوميت ذكر مي كنيم، در حالي كه همين مساله نيز در مورد خود امام علي (ع) نيز رخ داد؛ كسي كه خليفه مسلمين بود.
قبر شريف ايشان، در قرن دوم هجري آشكار شد. ابتدا امام صادق (ع) در سفري كه به حيره (عراق امروزي) در زماني كه بني عباس ايشان را احضار كرده بودند داشتند محل قبر حضرت را كه هيچ چيز ظاهري آن مشخص نبود به بعضي از شيعيان معرفي كردند. بعضي از ياران و همراهان امام صادق (ع) نقل مي كنند كه همراه حضرت رفتيم كه اسماعيل نيز حضور داشت، حضرت از مركب فرود آمد، دو ركعت نماز خواند و فرمود: شما نيز بخوانيد. گفتيم: اين جا كجاست؟ فرمود: اين جا محل دفن جدم اميرالمومنين (ع) است. اين مساله در آن زمان، يك خبر اختصاصي و بصورت يك راز بوده است و تنها شيعيان مطلع شدند. به نظر مي رسد آن عاملي كه سبب شد قبر حضرت، بصورت رسمي و عمومي شناخته شود در زمان هارون الرشيد بوده است.
نقل مي كنند هارون به شكار رفته بود. سگ هاي شكاري را دنبال آهوان رها كردند. سگ ها آهوان را تعقيب كردند. آهوان بالاي تپه اي رفتند و ايستادند. سگ ها پاي تپه كه رسيدند بالا نرفتد و پراكنده شدند. آهوان پايين آمدند و باز سگان آمدند و دوباره آهوان به بالاي تپه رفتند. اين كار چند بار تكرار شد.
هارون تعجب كرد و گفت كه از افراد محلي سوال كنيد. پيرمردي گفت: اگر امان بدهيد نقل مي كنم. گفت: من از پدرم و او هم از پدرش و او هم از پدرش شنيد كه اين جا محل دفن اميرالمومنين علي بن ابيطالب (ع) است. بنابراين خواص شيعه در زمان امام صادق (ع) مي دانستند و در زمان هارون الرشيد آشكار شد.
